Δύο απο τους φίλους μας είναι εκπαιδευτικοί, ο ένας καθηγητής σε δημόσιο Λύκειο, η άλλη σε Πανεπιστήμιο. Η τάξη του ενός κανόνισε για φέτος εκδρομή στο Παρίσι. Εξι μέρες όλα πληρωμένα, σε καλά ξενοδοχεία με ένα γεύμα. Πέρυσι που είχε συνοδέψει την τελευταία τάξη στη Κρήτη, τους είχε κοστίσει τα 3πλά λεφτά. Γιατί στην Ελλάδα άμα ακούνε σχολική εκδρομή τρίβουν οι ξενοδόχοι τα χέρια τους. Ευκαιρία για ένα ακόμη άρμεγμα. Και τα παιδιά 9/10 φορές όντας μαντρωμένα σε ένα χώρο κάνουν του κόσμου τις ζημιές.
Ενώ μία εκδρομή στο εξωτερικό έρχεται σε όλους φθηνώτερα, τα μισά λεφτά απ' ότι κατάλαβα. Γιατί τα έξω ξενοδοχεία κάνουν ακόμη πιο καλές τιμές στα σχολεία που τους επισκέπτονται. Οσο για τα αξιοθέατα..Παρίσι είναι αυτό, απο το να κάθονται μέσα στα δωμάτια των ξενοδοχείων, να κατεβαίνουν απο τα Γρεβενά για να δούν το Mall, καλύτερος δεν θα είναι ο Πύργος του Αίφελ ή το Λούβρο?
Θυμάμαι όταν ήμουνα στην Γ Λυκείου, μας πήγαν εκδρομή στο Υδρα Μπήτς. Μας χώσαν σε ένα ξενοδοχείο και γύρω-γύρω περιφρουρούσαν καθηγητές σαν τα ντόμπερμαν. Τίποτα δεν είδαμε. Κάναμε βέβαια τις πλάκες μας, αλλά δεν ήταν και το ΟΥΑΟΥ πιά!. Ενώ τώρα..
Πραγματικά ζηλεύω αυτά τα παιδιά!
.....................................
Οταν οι γονείς μου καλούσαν κόσμο στο σπίτι τους, ακόμη και μερικούς φίλους, μετά τα γεύματα έπεφτε τραγούδι και/ή χορός. Καθόταν η μαμά στο πιάνο και ο μπαμπάς είτε έπαιζε με τη κιθάρα, είτε φυσαρμόνικα ή τη συνόδευε και εκείνος στο πιάνο (4 χέρια).
Ενα απο τα αγαπημένα τους τραγούδια ήταν αυτό
στο οποίο όλη η παρέα τραγουδούσαν είτε ελληνικά, είτε αγγλικά, όπως βολεύονταν. Και το κοριτσάκι απλά χαμογελούσε ευτυχισμένο.
6 σχόλια:
Την πρώτη φορά που πήγα στο Παρίσι είχα πάει έτσι, με γκρουπ από το πανεπιστήμιο. Η εκδρομή ήταν πολύ οικονομική, αλλά το ξενοδοχείο ήταν στην οργή του Θεού, τα δωμάτια τόσα δα, με παλιά έπιπλα και με λεπτές μεσοτοιχίες - τόσο λεπτές που χτύπαγε το δικό μας ξυπνητήρι και μας φώναζαν καλημέρα οι διπλανοί. Ολόκληρες κουβέντες είχαμε κάνει από δωμάτιο σε δωμάτιο, με κλειστά παράθυρα κιόλας. Το δε πρωινό ήταν ένας καφές της κακιάς ώρας και 1 ξεραμένο κρουασάν έκαστος (από αυτά που όταν τα δαγκώνεις κάνουν κρατς).
Συγκριτικά οι σχολικές εκδρομές που είχα πάει στην Ελλάδα (Θεσσαλονίκη και Ζάκυνθο) ήταν πολυτελέστατες. Όχι ότι με χάλασε το Παρίσι, αλλά συνήθως υπάρχει λόγος που το φτηνό είναι φτηνό...
Δεν παραπονιέμαι...στην 3ήμερη της τρίτης Λυκείου γυρίσαμε τη μισή Κρήτη! Και χαβαλέ κάναμε και αξιοθέατα είδαμε ;-)
Σίγουρα παντού και πάντα θα υπάρχουν οι επιτήδιοι για να εκμεταλεύονται τα παιδιά και την επιθυμία τους ν αποδράσουν αυτες τις λίγες μέρες...
Μα οπου κι αν τύχει να πάνε, εχουν την ζωντάνια και το κέφι που επισκιάζει καθε τι φτηνό πρόχειρο και λίγο τους προσφέρουν οι αετονύχηδες...
Παράδειγμα η εγγραφή μιας μαθήτριας της Β Λυκείου απο την Σπάρτη...
εδω http://catherine-erotas.pblogs.gr/
.........
Υπέροχο το τραγουδάκι... Πως να μην ειναι και το κοριτσάκι μεσ την καλή χαρα και την ευτυχία ανάμεσα σε μια χαρούμενη παρέα να το σιγοτραγουδά (ειδες;; αυτα ειναι που μένουν).
Καλό μηνα
Αρης
http://aristodimos.pblogs.gr/
Καλό Μήνα!
Και στη δική μας εκδρομή στην Κέρκυρα οι καθηγητές έκαναν περιπολίες! Αλλά και να μην έκαναν, έτσι όπως ήμουν τότε στο κόσμο μου, το ίδιο θα ήταν!!!
Το εμπόριο βέβαια και τα "κυκλώματα εκδρομών" ανθούν!!! Τα δε παιδιά που αναλαμβάνουν να τις οργανώσουν, έχουν τα ...τυχερά τους.
Καλό μήνα!!!
mesothelioma support and information!
[url=http://www.mesothelioma-support.org/]mesothelioma support[/url]
Δημοσίευση σχολίου