Παρασκευή, Ιουνίου 06, 2008

"Ποτέ μη λές ποτέ"

Με κάλεσε σε αυτό το παιχνίδι η So far, να γράψω κάτι για μία έκφραση που λέω αρκετά συχνά και κατά κάποιο τρόπο με χαρακτηρίζει. Εσπασα το κεφάλι μου τι να γράψω γιατί πολλές είναι οι φράσεις που τις έχω ψωμοτύρι, ο τίτλος όμως του άρθρου κέρδισε τον αγώνα με διαφορά μεγαλύτερη του στήθους..
Πόσες μα πόσες φορές έχω βγάλει κλισέ συμπεράσματα ότι "ποτέ πλέον δεν θα κάνω αυτό" , "ποτέ πλέον δεν θα αισθανθώ εκείνο" και κάθε φορά τρώω κάτι ανάποδες, κάτι φάσκελα που λέω και καλά να ήμουνα 15 ετών χωρίς τη πείρα της ζωής να τρώω τις ανάποδες, αλλά ακόμη και τώρα που είμαι αυτή που είμαι..είναι ανήκουστο να συνεχίζει το βιολί του μεταλλαγμένου ποτέ.
Προφανώς θεωρώ ότι η εμπειρία είναι μία, ανεπανάληπτη με τον τρόπο που την αντιλαμβάνομαι στη δεδομένη στιγμή!
Αγγούρια καλαβρέζικα
Ερχεται η επόμενη στιγμή, η επομενη εμπειρία και μου βάζει τρικλοποδιά. Πέφτοντας λοιπόν μονίμως ανάσκελα, ατενίζω τον ουρανό και δεν πιστεύω ότι την πάτησα για μία ακόμη φορά..
Μερικά παραδείγματα
Ελεγα παλιά
1) "ποτέ δεν θα κάνω κάμπινγκ, είναι κουραστικό"
Μετά πήγαμε με μία συμφοιτήτριά μου σε ένα νησί, στήσαμε μετά απο ώρες τη σκηνή σε λάθος έδαφος, ήρθε η θάλασσα και μας πήρε..την ξαναστήσαμε και έβρεξε και την ξαναστήσαμε και το έδαφος είχε πετρούλες, μυρμηγκάκια, βαθουλωματάκια και εμείς κοιμώμασταν κάτω χωρίς στρώματα που δεν είχαμε μαζί μας. Γυρίσαμε στο σπίτι μας σαν να μας είχε πατήσει μπουλντόζα.
2) "Ποτε δεν θα πάω σε μπάρ ασυνόδευτη χωρίς άντρα, είναι μπελάς"
Πήγαμε με μία φίλη μου στις Σπέτσες σε ένα μπάρ παρόλλες τις αντιρρήσεις μου, μπελάδες βρήκαμε γιατί ήπιαμε κάτι μπόμπες, Μετά δεν καταλαβαίναμε ποιοί ήσαν αυτοί που μας συνόδεψαν στο ξενοδοχείο μας, που σκούπισαν τον εμετό απο το πάτωμα, μας ξέντυσαν, μας βάλαν να κοιμηθούμε και εκείνοι ξάπλωσαν στις πολυθρόνες (γιατί στοματάκια μετά απο ρουκέττες..ζεχνουν) και μας σέρβιραν το πρωϊνό στο κρεββάτι. Εμείς να έχουμε ανοίξει τις ΜΑΤΑΡΕΣ μας ΤΟΟΟΟΣΕΕΕΕΣ! (Τελικά ο ένας παντρεύτηκε τη φίλη μου).
3) "Ποτέ δεν θα κόψω το τσιγάρο, μου είναι αδύνατον"
Καλά! Ο πρώτος μου άντρας δεν κάπνιζε..μαγείρευε όμως ωραία. Εκοψα το τσιγάρο και έγινα μπαούλο. Αδυνάτισα, το ξανάρχισα το κάπνισμα και ήρθα στα ίσια μου όταν χώρισα. Η δεύτερη πεθερά όταν τη γνώρισα κάπνιζε αρειμανίως κάτι χόρτα, Παναγία μου τι πράγμα ήταν αυτά βρώμαγε όλο το δωμάτιο και εκείνη μαζί. Συνείσφερα και εγώ στο τεκέ, όχι σαν τα δικά της, εμένα μου άρεσε απο τα Ελληνικά τσιγάρα το άφιλτρο Αρωμα (φαντάζομαι ότι δεν κυκλοφορεί πιά) και κανένα Marlboro κάπνιζα πότε-πότε. Και μετά έφαγα φλασιά με τη γυμναστική. Δεν μπορούσα όμως να τρέξω γιατί λαχάνιαζα. Ετσι το μείωσα το τσιγάρο μέχρι που το σταμάτησα τελείως..και τόρριξα στις τσίκλες. Καφάσια μάσαγα συνέχεια. Τώρα πιά..τόκοψε και η πεθερά. ..τέλος.
4) "Ποτέ δεν θα μάθω κομπιούτερ, είναι κινέζικα για μένα"
Χαχα! Δεν χρειάζονται εξηγήσεις εδώ!..Πιο πολύ με το ΠιΣιού ασχολούμαι παρά με τον άντρα μου! (Αυτό το λέει εκείνος)
Ποτέ μη λέτε ΠΟΤΕ γιατί τα ποτέ σας η ζωή θα σας τα τρίψει στη μούρη
Αν θέλουν να συνεχίσουν το θεάρεστο αυτό παχνίδιον let's nominate the following
Sotiris, Citronella, una mama, Yoryia, an-lu, marialena, kitsosmitsos, Radio Marconi, Zoyzoyna, Georgia (too-far-away-from-home), Lina, Panagiota, Kwlogria, vista, patsioiuri, Elisavet, Jojo, της τρελλής, Ελληνίδα, Παυσίλυππη.

22 σχόλια:

Giorgia_is_coming_to_town είπε...

Σήμερα το πρωί, πολύ πριν διαβάσω το ποστ σου, σκεφτόμουν τα μότο μου "ποτέ μην λες ποτέ και ποτέ μην λες για πάντα"... Τα μεγάλα πνεύματα είπαμε!!! Ευχαριστώ για την πρόσκληση, σαφώς και θα συνεχίσω το "παιχνιδάκι".

An-Lu είπε...

Γιατί ρε καλαβρέζικα τα αγγούρια???? Δεν σου αρέσουν τα καλυβιώτικα????
(είμαι τοπικίστρια, τι να κάνουμε!!!)
Όσο για την ανταπόκρισή μου, θα αναμείνετε δια σεβαστόν χρονικόν διάστημα, καθόσο είμαι σε αγρανάπαυση (μπλογκανάπαυση)
;-)

Lina είπε...

ευχαριστω για την πρόσκληση!
συμφωνώ με όσα έγραψες, όλοι έοχυμε φαει τεοτιες χαστούκες!

Unknown είπε...

Ε όχι και περισσότερο PC... :(

Kwlogria είπε...

Όου! Ευχαριστώ για την πρόσκληση! Νομίζω πως θα ανταποκριθώ αλλά δεν ξέρω πότε γιατί είμαι ολίγον για τα μπάζα, γνωστό αυτό:)
Όσο για το "ποτέ μη λες ποτέ" άσε. Σοφή ατάκα! Μα πάρα πολύ σοφή!!!! :))))))))))))))))))))))

Ra Ma είπε...

Μεγάλη κουβέντα είπες!
Εμ' κάμπινγκ δυο κοπέλες και μάλιστα ελεύθερο, μα πάνω στη θάλασσα στήσατε και εσεις τις σκηνές σας!!! Τουλάχιστον θα έχετε να το θυμάσται!!!
Αυτό πάλι που ξυπνήσατε και είδατε δυο άντρες (τι μου θυμήσατε, τι ωραίες εποχές!!!), και τι επιτυχία ο γάμος!!!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση, αν διάβασες σου έγραψα ότι είναι η πρώτη φορά που ήδη έχω παίξει μιας και δεν είμαι καθόλου επιμελής στις προσκλήσεις!!!χα,χα,χα άλλωστε πως θα μπορούσα να αρνηθώ σε μια So_Far!!!
Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!!!

So_Far είπε...

That's Marina λέω και ανατρέχω στην πρώτη μας συνάντηση...τότε !
Σ' ευχαριστώ που ανταποκρίθηκες στο παιχνίδι που έστησα ( ετοιμάζω και άλλο αλλά από φθινόπωρο ,τώρα η μπλογκόσφαιρα θα γίνει σκορποχώρι λόγω καλοκαιριού )
η έκφραση δεν με εξέπληξε, βγάζει αυτή τη σιγουριά που έχεις όσο και αν εσύ μπορεί να μην το καταλαβαίνεις και είναι αντιπροσωπευτική σου
Πολλά φιλιά και καλό Σ/Κ

ΥΓ Άντρες ! πάντα ένα παράπονο

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα.
Σημείωσα πως ήδη έχω παίξει..
Ευχαριστώ πολύ όμως για την πρόσκληση
Καλό Σαββατοκύριακο!!

Καλημέρα σας.

Ανώνυμος είπε...

καλημερα μαρινα μου κι ευχαριστω για την προσκληση...θα ανταποκριθω σιγουρα αλλα απο τωρα οσμιζομαι πως θα ειναι δυσκολο...
ηταν το σημερινο σου κειμενο ενα απο τα ωραιοτερα σου...ειπες πολλα πραγματα για τη ζωη σου που ηταν πολυ ενδιαφεροντα και ουσιαστικα!!!
ενα πολυ καλο σ/κ ευχομαι...φιλια!!!

Marialena είπε...

Καλά είσαι απίθανη Μαρίνα μου, από τη μια γελούσα με τις εξιστορήσεις σου για το ποτέ μη λες ποτέ και από την άλλη έλεγα "ωχ!" για τα παθήματά σου, ειδικά με τη σκηνή στην ερημιά!

Φιλιά πολλά, θα συμμετέχω ευχαρίστως στο παιχνίδι αυτό, αλλά κάτσε να σκεφτώ ποιά φράση με αντιπροσωπεύει?

ViSta είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ViSta είπε...

Την πρόκληση την είδα, το κείμενο με τα ποτέ μου άρεσε, για να σκεφτώ ποιές προτάσεις με καθορίζουν... με έβαλες σε σκέψεις...θα παίξω :-)

ellinida είπε...

Χμμμ καλό! Και μ'έβαλε σε σκέψεις.
Καλημέρα Μαρινάκι.

Marina είπε...

Georgia

An-Lu, όποτε σου κάνει κέφι.

Lina και που είσαι ακόμη εσύ η μικράα!

Darthiir, δυστυχώς είναι αληθινό αυτό. Δουλεύει πάρα πολλές ώρες, πουρνό φεύγει, νύχτα γυρίζει..οπότε..κάτι πρέπει να βελτιώσουμε, δεν νομίζεις?

Kwlogria, όποτε μπορείς και κάνεις κέφι. Κανείς δεν βιάζεται!

Radio Marconi, όπως είπα και στον Σωτήρη, οι αγαπημένοι μου πλέον μπλογκάνθρωποι είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΟΙ δεν προλαβαίνω να σας διαβάζω σε καθημερινή βάση..Πάντως αυτό με το "άστο" το έχω και εγώ!

So far, ποιά σιγουριά μωρέ, που την είδες ε? Φτερο στον άνεμο είμαι..αν ήξερες μόνο πόσο παιδεύτηκα για να καταλήξω στο ποτέ..η πεθερά με λέει "ανεμόμυλο"..για να ξέρεις.

Sotiris, :-(( ακόμη δεν έχω βρεί το κείμενό σου..είμαι μία κακή μαθήτρια..διαγωγής κοσμίας.

Una mama, ευχαριστώ για τα σχόλια..έχω περάσει ως τώρα πολλά σκαμπανεβάσματα..τα τραβάω φαίνεται όπως η μύγα και το γάλα.. μη βιαστείς με τη πρόταση..ειναι όντως δύσκολη η απόφαση.

marialena, είδες τελικά που δεν μπορούμε αμεσα ν' αποφασίσουμε ούτε για το τι μας χαρακτηρίζει..
Οσο για τη σκηνή, είμασταν τότε για ξύλο. Δύο άπειρα κοριτσάκια, στήσαμε μία σκηνή στο πουθενά, μακριά απ' όλους, χωρίς στρώματα, χωρίς sleeping bags..με βάρκα την ελπίδα..πάλι καλά να λέμε!

vista, να παίξεις θα χαρώ πολύ!

Ellinida, πραγματικά είναι δύσκολο να αποφασίσει κανείς τι λέει συνήθως..εμένα μου πήρε περίπου 1 μήνα.

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Marina είπε...

Georgia, "και ποτέ μη λές για πάντα", Θεϊκό. Ηταν το ρητό μου παλιά, πίστευα ότι όλα ήταν "για πάντα". Θυμάμαι Οκτώβριο του 1988 είχαμε πάει σε ένα γάμο με τον πρώτο μου άντρα, όπου κουμπάρα ήταν μία φίλη μου που φορούσε ένα ρόζ-σωμόν φόρεμα τύπου balloon. Λέγαμε λοιπόν για το πού θα είμαστε σε 4 χρόνια, στους επόμενους Ολυμπιακούς αγώνες. Τον Οκτώβριο του 1992 παντρευόμουνα έναν άλλο άντρα, στην ίδια εκκλησία, με μίνι φόρεμα σωμόν balloon μίνι απεχθάνομαι τα νυφικά). Το "για πάντα" στον κουβά!

Jason είπε...

Όπως λέει και ο Καρβέλας, "...ποτέ μη λες ποτέ, δεν ξέρεις τι γίνεται, ίσως αύριο ν' αλλάξεις γνώμη..." κλπ....

Και ναι, επιτέλους ένα παιχνίδι που δε με καλείς να συμμετάσχω! :D

patsiouri είπε...

Ανταποκρίνομαι αυτή τη στιγμή:

"Ίσως είναι καλύτερα έτσι..."


Είναι η αγαπημένη μου φράση. Την εχω κατεβάσει και σε κινεζικό ιδεόγραμμα για ένα πιθανό tattoo...

KitsosMitsos είπε...

Ποιος διαδίδει ψεύδη ότι είμαι σοβαρός;

panagiota είπε...

Μαρινάκι,είδες τι παθαίνουμε όταν λέμε "ποτέ" ή για "πάντα"?
Λουζόμαστε όσα δεν θελουμε ούτε να μας...ψιχαλίσουν

Θα σου δώσω την "τρελλή ατάκα"μου λίαν συντόμως,μιας και σήμερα ξαναγύρισα στο σπίτι μου και στην μπλογκογειτονιά.

Σου είχα κάνει κι εγώ μια πρόσκληση στο τελευταίο μου ποστ για τις αλήθειες και τα ψέμματα,αλλά επειδή έφευγα εκτός πόλης...ξέχασα να σ'ενημερώσω!
Φιλιά πολλά και ελπίζω να τα ξαναπούμε εδώ στον Βορρά.

"ζαχαρούλα.." είπε...

...έχεις απόλυτο δίκιο.. ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΛΕΣ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

καλημέρες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ZouZouna είπε...

Πέρασα ξαναπέρασα, σχόλιο δεν άφησα, διότι όλο κάποιος με διέκοπτε και ...ξανθιά κιόλας...
Σκουζάτε. Ευχαριστώ για την πρόσκληση.
Καλέ έχετε δει Υδροχόο να είναι σταθερός σε κάτι? Τι με χαρακτηρίζει? Φράση? Καλέ ποιά φράση, μια τρέλλα με χαρακτηρίζει, δεν έιμαι για φράσεις εγώ. Τρέχω όπως το νερό κι ας, ζώδιο του αέρα....!
Ευχαριστώ και πάλι την καλημέρα μου !