Πρόσφυγες

..γίναμε. Μας ανάγκασαν οι περιστάσεις να φορτωθούμε βαλίτσα και να φύγουμε...απο το ίδιο μας το σπίτι..πρός κοντινό ξενοδοχείο.

Απο καιρό είχε ανακοινώσει ο διαχειριστής 'οτι θα έφερνε συνεργείο να προβεί σε αυτοματοποίηση του ασανσέρ. Η γενική συνέλευση είχε αποφασίσει να γινόταν αυτή η μετατροπή εποχή που δεν ενοχλεί τον κόσμο, τον Αύγουστο π.χ. που οι περισσότεροι λειπουν ή κάποια αργία..Σάββατο κλπ. Αντ' αυτού, μάθαμε τη Κυριακή (26/10) αφού γυρίσαμε απο την εκδρομή μας ότι δεν θα έχει ασανσέρ για 3 μέρες εργάσιμες!!!! Εγινε καυγάς τρικούβερτος..και τελικά οι 3 μέρες μειώθηκαν σε 2. Και επειδή ο Κ δεν μπορεί να ανεβοκατεβαίνει σκάλες εύκολα (έχει το πόδι του)..πήραμε τα μπογαλάκια μας και πήγαμε σε παρακείμενο ξενοδοχείο. Ολα θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν υπήρχε κάποια έγκαιρη ενημέρωση, θα παρατείναμε την εκδρομή μας ώσπου να τελειώσουν "τα έργα" αντί να ξεσπιτωνόμαστε άρον-άρον. Αλλά που μυαλό..

Πρώτη φορά έμεινα σε αυτό το ξενοδοχείο με αυτή τη θέα.., πραγματικά αξεπέραστη..τη φαντάζομαι καλοκαίρι με ηλιοβασίλεμα..με θέα το κύμα. και ενώ ήμουνα λίγο τσαντίλα που ξεσπιτωθήκαμε, φόρτωνε βαλίτσες...κατέβαζε τη βαλίτσα με τις σκάλες..και μη μου πείτε ότι τι έγινε, αλλο να πηγαίνεις διακοπές σε ξενοδοχεία επειδή έτσι το σχεδίασες και άλλο να σου λένε στο παραπέντε..φεύγα.. νεύρα είχα πολλά.

τελικά όμως μου πέρασε η γκρίνια, γιατί όντας αργά..φάγαμε στο ξενοδοχείο, ένα πολύ καλό γεύμα με ζυμαρικά, κρασί, γλυκό..ταράτσα την κάναμε, το κρεββατάκι ωραίο και μαλακό, το δωμάτιο ευχάριστο...έτσι κάπως μου έφτιαξε η διάθεση.
όχι όμως πάλι τέτοια, ε; κύριε διαχειριστά μου ε!