Αυλικές συνελεύσεις

Εχετε πάει ποτέ σε συνέλευση κατοίκων πολυκατοικίας; Εχετε δεί ποτέ τη Σαπφώ Νοταρά να ωρύεται "εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα"? Συνώνυμα και τα δύο. Στο δεύτερο κατουριέστε στα γέλια, στο πρώτο πλακώνεσθε στις καρπαζιές.

Με καλέσανε σε γενική συνέλευση απο το παλιό μου σπίτι που ζούσα με τη μαμά μου, μία ακριβοθωρούσα συνέλευση που ήταν να γίνει απο πέυσι αλλά άργησε γιατί ερχόταν (η συνέλευση) απο τη Τήνο με τα γόνατα. Ως τώρα ποτέ δεν είχα παρευρεθεί σε τέτοιου είδους cocktail parties, τα άφηνα για άλλους πιο "ξεσκολισμένους" απο εμένα. Δυστυχώς όμως η μέρα της βάπτισης είχε ορισθεί. Δεν γλύτωνα με τίποτα.

Ετσι τη περασμένη Δευτέρα, σηκώθηκα και πήγα. Ο διαχειριστής της εκεί πολυκατοικίας είπε να μαζευτούμε στην είσοδο. Μέγα λάθος. Και η αρένα της Βερόνα να ήταν η είσοδος, πάλι χαμός θα γινόταν. Συνάντηση 15 ατόμων σε ένα χώρο μιά σταλιά, χωρίς μία καρέκλα να καθίσουμε, τα σκαλιά δεν έπαιζαν είχαν κόθρα απάνω τους. Για να μπορέσουμε όλοι να βλέπουμε, βάλαμε τους ψηλούς πλάτη-τοίχο και τις πινέζες στη μέση.

Συζητήθηκαν τα κάτωθι σοβαρότατα θέματα και κρατήθηκαν και σε πρακτικά:

Πρώτο θέμα η καθαριότης. Θλιβερά κουνούσαν τα κεφάλια τους για τη κατάσταση, με απόγνωση εξιστόρησαν το γεγονός ότι η καθαρίστρια δεν έρχεται πιά να ξεβρωμίζει γιατί δεν την πληρώνουν. Ανήκουστο! Πώς τολμάει η Σβελτάνα Πι(χ2)λοβα να μην έρχεται να προσκυνήσει τζάμπα στον Οίκο του Κυρίου (κου Γιώργου, κου Νίκου, κου Τάκη). Κάτι έπρεπε να γίνει. Τελικά αποφάσισαν εκ περιτροπής οι νοικοκυρές των διαμερισμάτων να σφουγγαρίζουν και τις σκάλες. Συμφώνησα μετά χαράς. Τι με νοιάζει εμένα, δεν μένω εκεί!

Δεύτερο θέμα ο κήπος. Που όταν είχε χτισθεί η πολυκατοικία (πρίν 20 έτη) υπήρχε και ήταν πολύχρωμος και λουλουδιαστός. Στη πορεία όμως τα λουλούδια μαράθηκαν, τα δέντρα ψώριασαν, το γκαζόν φαγώθηκε απο τα μυρμήγκια και το χώμα έπεσε. Ύπήρχε ένας κηπουρός που ερχόταν, όταν όμως και εκείνος σταμάτησε να πληρώνεται, έπαψε ο γάϊδαρος να έρχεται, με αποτέλεσμα ο κήπος να τερματισθεί σαν οντότητα και να μεταλλαχθεί σε ...ξεράδι.

Η αγωνία του διαχειριστή ήταν "που θα βρούμε έτοιμο κήπο". Να τον βρούμε, να του πούμε έλα εδώ παιδί μου σε μάς που είμαστε σένιοι και ωραίοι, έτσι θα αποκτήσουμε άκοπα και ανέξοδα πάντα, τζάμπα χλωρίδα. Λύση δεν δόθηκε εδώ, θα κάνουν λεει μειοδοτικό διαγωνισμό με σφραγισμένες προσφορές που θα δημοσιευθεί στην Ναυτεμπορική!.

Τρίτο θέμα, οι λογαριασμοί. Ο διαχειριστής βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσεως (η φήμη ότι έτσι είναι απο κούνια..παίζει), απειλεί με μηνύσεις όλους που δεν του δίνουν τα κοινόχρηστα στο χέρι αλλά τα καταθέτουμε σε τραπεζικό λογαριασμό. Θέλει να τον καταργήσει γιατί είναι οργανο του Σατανά, γιατί είναι δύσκολο με το βιβλιάριο να τρέχει, να κάθεται στις ουρές για μία ενημέρωση (τα ΑΤΜ είναι και ΑΤιΜα εργαλεία του Διαβόλου). Ενώ στο χέρι είναι όλα πολύ καλύτερα. Μας γράφει και μία απόδειξη επι τόπου..και τέλος. Οσο για εκεινους που μένουν μακριά ας κάνουν ταξείδια για το μερίδιό τους, αν μένω στη Κρήτη, να έρχομαι 1 φορά το μήνα για να πληρώσω τα 20 ευρώ που μου αναλογούν.

Μήπως θα ήταν καλύτερα να αρχίσει να γράφει και με καλέμι σκαλίζοντας τα μηνύματα στα μάρμαρα της πολυκατοικίας;

Και τέλος..η διαχείριση. Δεν μπορεί άλλο κουράστηκε να κυνηγάει τους λογαριασμούς της τραπέζης . Να αναλάβει άλλος. Με γερά πόδια και ακριβές αερόσολες για την ορθοστασία.

"Ελάτε να υπογράψετε τα πρακτικά της σεπτής αυτής συνέλευσης...εδώ βάλτε το όνομά σας.."

"Τι να υπογράψω" του λέω, "δεν γράφει το χαρτί τίποτα, άδειο είναι. Που είναι τα πρακτικά;"

"Μα φυσικά και δεν γράφει τίποτα, θα τα συμπληρώσουμε ΑΥΡΙΟ τα πρακτικά. Τα γράφει με στυλό η κόρη μου που είναι καλλιγράφος ξέρετε. Υπογράψτε λοιπόν"

"Δεν είσαι με τα καλά σου που θα βάλω το όνομά μου σε άσπρο χαρτί, γκαβός παπάς σε βάφτισε"..

Και γίνεται ένας τρικούβερτος καυγάς. Φώναζα για τουλάχιστον μισή ώρα.

Μετά δεν μπορούσα να πώ λέξη. Είχα πάθει αφωνία.

Γι αυτό σας λέω, ΜΑΚΡΥΑ απο συνελεύσεις, τους διαχειριστές πλακώστε τους στις φάπες ΠΡΙΝ τις συνελεύσεις και μην υπογράφετε τίποτα.