Θα ωριμάσουμε ποτέ σαν άνθρωποι;

Σαν συγγραφέας μ' αρέσει η Σώτη Τριανταφύλλου. Το ύφος της αλλά και το ήθος της μου μιλάνε. Δεν έχω διαβάσει όλα τα βιβλία της, όσα όμως διάβασα τα κράτησα στη βιβλιοθήκη μου σαν κόρες οφθαλμού. Δεν μ' αρέσει όμως αυτό που έγινε κατά τη διάρκεια παρουσίασης βιβλίου της στο καφέ Φλοράλ, που κάποιοι γνωστοί-άγνωστοι της πέταξαν αυγά και απειλές. Διαφωνείς με τη συγγραφέα - μη τη διαβάζεις. Το να φέρεσαι πρόστυχα δείχνει μόνο το επίπεδό σου. Οτι είσαι τραμπούκος.

Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που στον ίδιο χώρο είχαν γίνει φασαρίες πάλι σε παρουσίαση βιβλίου. Ο καθένας μπαίνει μέσα και αναστατώνει όλους. Δεν μ' αρέσει που αστυνομικοί μπήκαν στο ίδιο καφέ και τραβολόγησαν το κόσμο εκεί, ούτε όμως μ' αρέσει που ορισμένοι πολίτες αντιστάθηκαν και δεν άφησαν τα όργανα να κάνουν τη δουλειά τους, συλλαμβάνοντας όσους έψαχναν (θα μπορούσαν π.χ. να κυνήγαγαν ανήλικους κακοποιούς). Καθόλου δεν μ' αρέσει που η αστυνομία αντί να φύγει με 1-2 υπόπτους, ή με άδεια τα χέρια, έφυγε με περισσότερους..επειδή κάποιοι εμπόδισαν το έργο της. Και ούτε βέβαια μου άρεσε το είδος της "αντίστασης" που προέβαλαν κάποιοι θαμώνες της εκδήλωσης, πρός τους αστυνομικούς..ώστε οι τελευταίοι να βρούν πάτημα για συλλήψεις. Αυτά είναι γελοιότητες. Απ ολες τις πλευρές!

Δεν ξέρω τι πολιτικό σχέδιο παίζεται στα Εξάρχεια, ο κύκλος όμως πρέπει κάποτε να κλείσει. Θα χρειαστεούμε ένα σπόγγο για τις κιμωλίες. Και πολύ θέληση.