1) "Μα πώς τα καταφέρνει" της Allison Pearson (εκδόσεις Διόπτρα, τιμή 18.00 ευρώ - σκέτη κλεψιά, αν σκεφτείς ότι το πρωτότυπο στ' αγγλικά κοστίζει 9 ευρώ) 
Ενα πολύ "μέσα στα πράγματα" βιβλίο που μιλάει για τις συνεχείς πιέσεις που δέχεται μία νέα εργαζόμενη, μητέρα 2 μικρών παιδιών από όλους και από όλα. Είναι θύμα μόνιμης έλλειψης χρόνου, τρέχει από ραντεβού σε ραντεβού, σκέφτεται από τη μιά την άνοδο του Χρηματιστηρίου και από την άλλη πώς να μασκαρέψει ετοιματζίδικες τάρτες του σούπερ μάρκετ έτσι ώστε να φαίνονται σπιτικές για ένα παιδικό πάρτι, πρέπει να θυμηθεί το εμβόλιο του γιού της, την απολύμανση της αποθήκης, να ακυρώσει το μασσάζ, να πάει στη γυναικολόγο για πάπ τέστ, να βρεί χρόνο για σέξ γιατί έχουν να το κάνουν από τα Χριστούγεννα, να τα έχει καλά με τον ηλεκτρονικό της εραστή, να μην ντύνετε βιαστικά στο σκοτάδι (για να μη γίνετε στόχος σχολίων όπως εκείνη τη φορά που φορούσε κόκκινο δαντελέ σουτιέν κάτω από διάφανη άσπρη μπλούζα), τι άλλο, τι άλλο..?
Χρόνια έχω να γελάσω τόσο. Τις καταστάσεις αυτές τις έχω ζήσει μέσω των συναδέλφων στο γραφείο..ακούγονται ιδιαίτερα χιουμοριστικές, ίσως και να είναι.
2) "Γυναίκες τρελλαμένες" της Maitena (εκδόσεις Bell).
Είναι ένα μικρό βιβλιαράκι με κόμιξ καθημερινής τρέλλας γυναικών γύρω στα 30-45. Τι ζόρι τραβάμε αν είμαστε 30+, μας συμβαίνουν πράγματα που ποτέ δεν είχαμε υποψιαστεί π.χ. αρχίζουν να πονάνε όργανα που δεν ξέραμε ότι είχαμε, "Γιατρέ μου συγνώμη αλλά που βρίσκεται η πύελος?" Γιατρός, "είναι εκεί που σας πονάει", ή νοιώθετε ότι έχετε μείνει οι ίδιες αλλά στο σώμα μιάς άλλης, Μαρία, "Ποιά είναι αυτή η ντουλάπα πίσω σου", της λές "εσύ είσαι", ξεραίνεται σου λέει "Γρήγορα τα γυαλιά μου, και ένα λεξοτανίλ...και ένα πιστόλι" πώς βλέπεις τον έρωτα στην αρχή του "είναι ευχάριστος, προστατευτικός, ανεξάρτητος, καλλιεργημένος, ομιλητικός, ιππότης, γεροδεμένος μελαχροινός με κάτι γυαλάκια που πολύ του πάνε" και ύστερα από λίγο "είναι ανώριμος, κτητικός, εγωϊστής, ξερόλας, πολυλογάς και κρύος, χοντροκώλης, μαυριδερός και στραβούλιακας"..
Απίθανο γέλιο. Βγαίνει σε δύο τόμους και σου δίνουν δώρο μία κούπα του καφέ!!!
3) Το κορίτσι με τα πορτοκάλια του Jostein Gaarder
Σύντομη υπόθεση - Ενας πατέρας πρίν πεθάνει αφήνει μία μεγάλη επιστολή για τον γιό του που την παραλαμβάνει 10 χρόνια μετά. Του μιλάει για το πώς ένα κορίτσι που κράταγε πορτοκάλια, άλλαξε τη ζωή του - Στο βιβλίο αυτό ο πατέρας, ο Γ, βρίσκει το συγκεκριμμένο κορίτσι, θέλει να το γνωρίσει αλλά χρειάζεται να περιμένει. Ολα είναι σε αναμονή. Αναμένει πότε θα του δώσει εκείνη "σήμα" για να κάνει την επόμενη κίνησή του, εκείνος υποφέρει αλλά δέχεται να περιμένει. Το μυαλό του στριφογυρίζει, κάνει 10.000 εικασίες για το κορίτσι, μαθαίνει και να το αγαπάει αντίστοιχα, και ζεί στο όνειρο.Αντίστοιχα το κορίτσι είναι σε άλλη χώρα, κάνει τη ζωή της, σπουδάζει στη Σχολή της, βγαίνει και με άλλους και τον έχει και τον Γ στην τσεπούλα της, σαν ρεζέρβα. Εκείνη κάνει το δικό της, χαράζει την πορεία της και αυτός άς περιμένει, να μάθει να την λατρεύει..
Αντε βρε παιδιά! Και γιατί να περιμένει? Γιατί ενώ, λέει, ότι τον αγαπά, τον παιδεύει? Βάζει πρώτα τον εαυτούλη της, τη Σχολή της, τα δικά της...που είναι το πάθος εδώ? Κρατιέσαι φίλε / φίλη ερωτευμένη μακριά απο τον άλλο? Και στην αρχή της σχέσης?
Εντάξει υπάρχουν και σχέσεις που ο ένας ορίζει με το μαστίγιο και ο άλλος τις τρώει και κάνει και υπόκλιση.. Προφανώς το βιβλίο αυτό γράφτηκε για τις τελευταίες αυτές σχέσεις.. Dominatrix, Femdom αγάπη μου, κλώτσα με...τη βρίσκω!!
4) "Η Ονειρεμένη Πατρίδα μου" της Ιζαμπέλ Αλλιέντε (εκδόσεις Ωκεανίς, τιμή 10.00 ευρώ)
Η γνωστή Χιλιανή συγγραφεύς περιγράφει με το δικό της μοναδικό τρόπο, πώς είναι η πατρίδα της η Χιλή. Ξεκινώντας από τη γεωγραφική της θέση, την φυσιολογία του εδάφους, την παραγωγή, την ιστορία, τους ανθρώπους, τα πολιτικά, τα πάντα τελικά.. Και την κατακρίνει και την επαινεί. Οτι όμως και να λέει διαπιστώνει ο αναγνώστης πόσο πολύ αγαπάει τον τόπο που έζησε, που γαλουχήθηκε, που μεγάλωσε. Τόσα χρόνια ζώ στην Ελλάδα και ποτέ δεν μου έχει πέσει στα χέρια βιβλίο Ελληνα συγγραφέα που να εξυμνεί και να κριτικάρει την Ελλάδα. Συνήθως μόνο να κριτικάρουμε ξέρουμε.
Καλό ήταν το βιβλίο, αλλά τίποτα φανταστικό, εν συγκρίσει πάντα με άλλα της βιβλία όπως "του Ερωτα και της Σκιάς" ή την "Εύα Λούνα". Βιβλίο που διαβάζεται στο μπάνιο, στην παραλία, στις χαλαρές στιγμές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου