Θα τη σφάξω τη κότα

Τσαντίστηκα πρωϊ-πρωϊ και τα πήρα. Αιτία, η παραδουλεύτρα που έρχεται 1 φορά την εβδομάδα και καθαρίζει..

Είναι γεγονός ότι την ξέρουμε πολλά χρόνια, είναι καλή κοπέλλα και δουλευταρού.

Επίσης είναι γεγονός ότι είναι και πολύ ζημιάρα

Οι γάτες μου δεν κάνουν καμμία ζημιά

Η κοπέλλα όμως...δεν παίζεται..

Μας έχει ταράξει στις ζημιές και δεν μιλάμε για ένα ποτήρι ή πιάτο, αυτά άστα...(τα πιό καθημερινά έξω, τα άλλα μαζί με γυαλικά τα κρύβουμε), αλλά για ΜΕΓΑΛΕΣ ζημιές.

Ξέρεις τι σημαίνει να έχεις στρωθεί να δείς τον αγώνα και να έχει χαθεί το τηλεκοντρόλ?

Τρώς τη πολυθρόνα, τα χέρια της και τα ποδαράκια. Ισως να φάς και τον καναπέ.

Ψάχνεις όλο το σπίτι να βρείς το ρημάδι και στο τέλος την παίρνεις τηλέφωνο.

1) Αν το θυμηθεί σου λέει ότι το έβαλε στο ντουλάπι του μπαλκονιού με τις σκούπες. Τη στέλνεις πάραυτα στο διάολο για τη κουταμάρα της, πάς το παίρνεις, βλέπεις αν λειτουργεί ακόμη (γιατί μπορεί να το έβαλε και στον κουβά με το νερό, για να ξεβρωμίσει και βεβαίως πάπαλα) και εάν όντως λειτουργεί βλέπεις τον αγώνα.

2) Αν δεν θυμηθεί που το έχει χώσει...παίρνεις δρόμο και βλέπεις τον αγώνα απο τον γείτονα, το καφενείο ή δεν τον βλέπεις καθόλου και την επομένη αγοράζεις νεο τηλεκοντρόλ..

Ξέρεις τι σημαίνει να αλλάζει τη θέση στα κουζινικά σου και να μη σου λέει που στο διάολο έβαλε το μίξερ, λεμονοστίφτη, φίλτρα του καφέ, καφέδες, μπρίκια κλπ...

Μες τη νύχτα, σαν το φάντασμα ψάχνω τα ντουλάπια να βρώ άσχετα πράγματα αλλά όχι το ποθητό..ψάχνω ένα κύπελλο να πιώ τσαγάκι και βρίσκω το μπουκάλι με τη βενζίνη που την έψαχνα πρίν μιά εβδομάδα για να καθαρίσω κάτι..

Ανοίγεις το ψυγείο και μπορεί να βρείς εκεί μέσα τη χλωρίνη να δροσίζεται

Πάνω στο τζάκι ξεκουράζεται η πατσαβούρα που σκουπίζει το μπιντέ και την τουαλέττα

Στο γραφείο έχει γραφική ύλη, βεβαίως-βεβαίως αγαπητή κα Παπασταύρου μου, μπορεί όμως και να έχει ξεμείνει και ένα μανταλάκι, ένα σακκουλάκι καφέ Λουμίδη, ένα κουτάλι..

ή όταν πάς να κοιμηθείς και να ακουμπήσεις το κεφαλάκι σου στο μαξιλάρι, γκάπ! βρίσκεις το τηλεκοντρόλ του dvd που είχες χάσει πρίν ένα μήνα, παρήγγειλες άλλο, πήρες το καινούργιο.

Το παλιό, το είχε βρεί, αλλά δεν ήξερε τι να το κάνει, το έθαψε λοιπόν σε ένα σκοτεινό μέρος κάπου...και όταν κάναμε γενική καθαριότητα το βρήκε, θεώρησε ότι σαν εξάρτημα ανήκει στον άνδρα του σπιτιού και το κότσαρε στο μαξιλάρι του..

Εσπασε και την κουλούρα της τουαλέττας. Δεν καταλαβαίνω πώς έσπασε την κουλούρα, δεν έκατσε επάνω της με δύναμη, ούτε χόρεψε τσιφτετέλι για να δεί πόσο γρήγορα θα πέσει μέσα, ούτε τη χτύπαγε με την ξεσκονήστρα των χαλιών..εντούτοις την κομμάτιασε...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΛΕΞΗ

Και αμα της πείς και τίποτα, ανοίγει τις ματάρες της, παίρνει το ύφος της αθώας περιστεράς, δανείζεται και το φωτοστέφανο του Αγίου Ονουφρίου και ορκίζεται ότι δεν το έκανε εκείνη,

αλλά ποιός το έκανε? Ισως να διακατέχεται, να της έχουν κάνει μάγια, οι χυλοπιττιασμένοι γκόμενοι που σφαζόντουσαν για εκείνη (παλιό πόστ)..., ίσως να έχει το ακαταλόγιστο, το ανεξέλεγκτο.... ένα είναι σίγουρο, όταν τη τσακώσω επ αυτοφόρω με τα σπασμένα στα χέρια...κουνάει το κεφάλι της και μονολογεί "δεν το πιστεύω ότι το έκανα εγώ αυτό"!!!

Επειδή λοιπόν, όπως μου έχει εκμυστηρευτεί, τρώει πολύ κοτόπουλο

και επειδή η νόσος των πουλερικών είναι της μόδας

τώρα που σφάζουνε τα πετεινά του ουρανού, να τη σφάξω και αυτήν ώς "κάτοχο μυαλού κότας" να τελειώνουμε?

Βαρέθηκα πιά.