Πασχα 1

Ξεκινάμε σαν τυπική ελληνική οικογένεια για να κάνουμε Πάσχα εκτός τειχών Μπροστά κάθεται το ζευγάρι και πίσω η γιαγιά και τα παιδιά, εμείς δεν έχουμε παιδιά έχουμε όμως 2 γατιά, Ναί έρχονται και οι κυρίες μαζί για να γιορτάσουμε , αμέ!
Το αυτοκίνητο φορτωμένο με ότι βάζει ο νούς σου, ρούχα, δώρα, τρόφιμα, αυγά που δεν συμπεριλαμβάνονται στα τρόφιμα καθότι θα βαφτούν και θα μείνουν ώσπου να κλουβιάνουν και μετά μία όχι τόσο ωραία πρωία, κάνουν «μπάμ» και βρωμίσει όλο το σπίτι. Και βέβαια το αυτοκίνητο γέρνει μονόπαντα πάντα, ανάλογα με τα πολιτικά φρονήματα του καθενός.
Φόρτωσα τα πάντα απο βραδύς γιατί θα φεύγαμε πρίν χαράξει την επομένη και δεν έχει γλέντι να φορτώνεις στο σκοτάδι. Ξεκινήσαμε στις 6 το πρωί και όντως δεν είχε ψυχή, πέρα βέβαια απο την κανονική κίνηση στην Αττική Οδό έως ότου βγούμε απο την Αθήνα. Οταν φθάσαμε τα ξεφόρτωσα σχεδόν όλα, εκτός απο ένα σακκούλι με μπύρες που αποφάσισε απο μόνο του να σκάσει και να πέσουν τα μπουκάλια πάνω στο ποδαράκι μου ΑΧΧΧΧΧΧΧΧ! Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να κουτσαθώ για μερικές ώρες αλλά κανείς δεν συγκινήθηκε γιατί όπως μου είπαν «ήταν αναμενόμενο» και «αυτό γίνεται κάθε χρόνο» και «με την βιασύνη που σε διακατέχει..τι περίμενες», ζώ ένα δράμα, κανείς δεν με πονάει, άχ!
Οι γάτες ξετρελλάθηκαν απο τη χαρά τους που ήρθαμε εδώ, παρόλλο που στη διαδρομή η μία βέλαζε σπαρακτικά όταν δεν ξέρναγε. Υπάρχουν και χειρότερα, θα μπορούσα να είχα ένα παιδί που να χεζ..., τι θα έκανα ε? Τρελλαίνονται αυτά τα ζώα για το συγκεκριμμένο εξοχικό γιατί έχει εσωτερικές σκάλες. Ολη τη νύχτα ανεβοκατεβαίνουν, πάνω-κάτω, κάτω-πάνω. Η μία πάει, η άλλη έρχεται, αν συναντηθούν ανταλλάσουν και μερικές μούτζες, άντε και κανένα σκαμπίλι και συνεχίζουν. Οποιος κοιμάται ελαφρά, έχασε. Ευτυχώς κοιμόμαστε σαν τούβλα όλοι μας.

Η πεθερική ταξιαρχία θα έρθει το Μεγ. Σάββατο. Ερχονται άτομα 4, 2 πεθερικά, 1 θεία και το αρνί (που το θεωρώ κανονικό άνθρωπο αφού πιάνει ουκ ολίγο χώρο). Κουβαλάνε everything but the kitchen sink, ότι μπορεί να βάλει ο νούς ανθρώπου, το κουβαλάνε. Εδώ δεν μιλάω για τρόφιμα μόνο αλλά για αντικείμενα (μπρίκια, μαχαίρια, μίξερ, μηχανή για φραπέ, κλαδευτήρια, κάρβουνα, μπιστολάκι για στέγνωμα μαλλιών, μπότες για τον κήπο, τσουγκράνες, φτυάρια, ραδιόφωνα, ανεμιστήρες, ψαλίδια, ένα σιδερο κλπ) όχι γιατί εδώ δεν έχουμε αλλά για να μην μας φορτώνουν να τους τα δωσουμε και για να έχουν καλού κακού. Παλιά φέρνανε και χαρτί τουαλέττας, αλλά νευρίασε ο Κ (αμάν ρε μάνα έχουμε και εμείς κ&&λο )και το κόψανε..
Κάθε χρόνο κάτι προκύπτει, κάτι απρόοπτο, κάτι μαγικό. Το 2004 έφερε η πεθερά μία μαρέγγα ετοιμη ψημένη με σκοπό να ετοιμάσει Πάβλοβα ανήμερα την Κυριακή του Πάσχα, όλοι ευλαβικά την τοποθετήσαμε σε θέση να μην τη φυσάει τίποτα, να μην την σκουντίσει τίποτα και μετά πήγε ο πεθερός που δεν είχε ενημερωθεί για την λεπτότητα της υπόθεσης και έβαλε επάνω της το καλάθι με τα 30 κόκκινα βαμμένα αυγά. !
Το 2005 όταν λιγουρευόμουνα το κοκορέτσι που περήφανα θα τύλιγα στη σούβλα, απεδείχθει ότι η πεθερά αντί να τραβήξει τα τζιέρια απο την κατάψυξη, τράβηξε έναν κατεψυγμένο λαγό. Και βέβαια δεν τολμήσαμε να τον σουβλίσουμε..Εψαχνε μετά ένα Γιώργο στη γειτονιά να του τον κάνει δώρο γιατί είχε αποψυχθεί και έπρεπε να μαγειρευτεί άμεσα .
Ούφ!
Για να δούμε φέτος, για να δούμε.