Πύρρα Τρικάλων

Για το σβκ είχαμε πρόσκληση απο τα ξαδέλφια μας να πάμε εκδρομή στην Πύρρα - Τρικάλων. Θα περνάγαμε απο την Καρδίτσα να δούμε κάτι συγγενείς και μετά θα ανεβαίναμε πρός το χωριό. Πρώτη στάση στα Καμμένα Βούρλα για έναν καφέ. Ζέστη 16 βαθμών και μία θάλασσα λάδι.

Στην Καρδίτσα έπεσε λίγο η θερμοκρασία, πήγε 13 βαθμούς αλλά ήταν ακόμη καλά. Φθάσαμε στην Πύρρα στις 18.00 και το κρύο ήταν τσουχτερό, τόσο μέσα στο σπίτι όσο και έξω σχεδόν 0 βαθμούς. Αμέσως ανάφτηκε το τζάκι και τα καλοριφέρ και άρχισε μία δυνή κρασοκατάνυξη..για να ζεσταθούμε όχι για άλλο λόγο.

Μετά παίξαμε Pictionary για 3 ώρες περίπου, μέχρι σαρωτικής νίκης των αγοριών (γαμ#$$%&*#$#$$%% τους) την οποία πανηγύρισαν δεόντως με χορούς, κραυγές και άσεμνες χειρονομίες. ΄Κόντευε 3 το πρωϊ όταν πήγαμε για ύπνο. Το πρωϊ του Σαββάτου που ανοίξαμε τα μάτια μας (με ολίγο πονοκέφαλο πρέπει να ομολογήσω μετά την χθεσινή οινοποσία), είδαμε το κάτωθι θέαμα απο το παράθυρο. Ειχε χιονίσει την προηγούμενη νύχτα και όλα σκεπαζόντουσαν απο μερικά εκατοστά μπαμπακιού. Το κάτι άλλο. Αφού θαυμάσαμε το θέαμα μας έπιασε μιά κινητικότητα, ένα πράμα..να φτυαρίσουμε το χιόνι, να ελευθερώσουμε τα αυτοκίνητα, να κάνουμε χιονάνθρωπο και να παίξουμε και λίγο χιονοπόλεμο...Ετσι για το καλό. Και μετά βγήκε ο ήλιος που άρχισε να λιώνει το χιονάκι προς μεγάλη δυστυχία μας. Ετσι πηγαμε βόλτα στο Περτούλι και μετά στην Ελάτη για φαγητό βγάζοντας άπειρες φωτογραφίες τοπίου, γεφυριών, και λιβαδιών πάνω στα οποία το καλοκαίρι οι Σαρακατσαναίοι στήνουνε χορό.

Είχα δεί απο την προηγούμενη μέρα αλλά και το Σάββατο πολλές αγελάδες αμέριμνες να περπατάνε στις χιονισμένες λοφοπλαγιές μασουλίζοντας φυλλαράκια δένδρων. Χάρηκα που τις είδα, μ' αρέσουν οι αγελάδες και η έκθεση του περασμένου εξαμήνου στην Αθήνα με είχε ενθουσιάσει.. μόνο που δεν πήγα να τις αγκαλιάσω.. Με απέτρεψαν οι φρόνιμοι. Γιατί όπως απεδείχθει ναί μεν είναι αργοκίνητες και ήσυχες, ( πολλά είδη έχουν κέρατα) άμα όμως αγχωθούν ή τρομάξουν απο ένα αμάξι δεν διστάζουν να το κουτουλήσουν. Ετσι μας συνέστησαν ΠΡΟΣΟΧΗ όταν πλησιάζουν οι αγελάδες, καλό είναι να σταματήσουμε κιόλας. Τι μαθαίνει κανείς..!!

Το απόγευμα, μετά το φαγητό, μαζευτήκαμε πάλι στο σπίτι γιατί είχε αρχίσει να πέφτει πηχτή ομίχλη και δεν θέλαμε να πάρουμε την ανηφόρα Περτούλι-Πύρρα στο σκοτάδι..μπορεί το χιόνι να γινόταν πάγος. Για άλλη μία φορά το τοπίο δεν μας πρόδωσε. Μαγεία και πάλι μαγεία.

Καθίσαμε στο σπίτι και παίξαμε Taboo και πάλι κέρδισαν τα αγόρια (γαμ%&*#$%%^τους) αλλά με λίγη διαφορά. Το βράδυ εμφανίσθηκε η κυρα Μαρούλω, μιά ωραιότατη αλεπου με τεράστια φουντωτή κοκκινωπή ουρά που ήρθε να πάρει τα περισσεύματα απο το μεσημεριανό τραπέζι που είχα φυλάξει σε μιά σακκούλα. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να τη φωτογραφίσω. Η νύχτα έπεσε για τα καλά, αλλά η θερμοκρασία ανέβηκε στους 2 βαθμούς Κελσίου. Την επομένη Κυριακή το χιόνι είχε σχεδόν λιώσει, μόνο οι βουνοκορφές παρεμεναν σκεπασμένες.

Αρχισε η κατάβαση της επιστροφής.

Πύρρα, Νεραϊδοχώρι, Περτούλι, Ελάτη, Πύλη, Μουζάκι, Καρδίτσα, Δομοκός, Λαμία, Αθήνα.