Τριήμερα

Αντί για πολυήμερες διακοπές, το έχουμε καθιερώσει πλέον να φεύγουμε για τριήμερα, αναχώρηση Παρασκευή βράδυ επιστροφή Δευτέρα. Το κάναμε ήδη 3 φορές και πολύ μας άρεσε. Ετσι και αυτή τη φορά ξεκινήσαμε οικογενειακώς - δατ ιζ μαζί και με τις 2 γάτες μας - για το τριήμερό μας. Το τοπίο φθινοπωρινό, όχι τόσο ζέστη, καθαροί ουρανοί και ελάχιστος κόσμος. Ο τουρισμός τέλος για τους περισσότερους που έχουν παιδιά και υποχρεώσεις. Η διαδρομή καλή αν εξαιρέσουμε το παραπάνω τοπίο που επαναλαμβάνετο συνέχεια. Κρανίου τόπος, όπου τίποτα δεν ζεί. Την ησυχία των νεκρών φυτών και πλασμάτων διέκοπταν οι ντουφεκιές κάποιων ανεγκέφαλων κυνηγών που ψάχναν στα καμμένα για επιζώντες. Μερικές φορές πυροβολούν ο ένας τον άλλο. Το τελευταίο καθόλου κακό. Η θάλασσα μας περίμενε υπομονετικά λάμποντας και εκπέμποντας τον καλύτερο εαυτό της. "Ελα" φώναζε και σαγηνευτικά λίκνιζε τα κύματά της. Ποιός αντιστέκεται? Σίγουρα εμείς, όχι!.

Μετά το μπάνιο φαγητό που μαγείρεψε ο Κ, χοιρινά μπριτζολάκια και ένα Πολωνέζικο τουρλού με λαχανικά. Απο ωρα ορισμένοι λαίμαργοι συγγενείς είχαν πάρει θέσεις. Τα γλυκά έτσι κι αλλιώς τα έχουμε κόψει, όμως

ένα τσαμπάκι απο το κλήμα μας είναι ότι πρέπει. Απλά πράγματα. Δύσκολα όμως γιατί συνήθως τα όνειρά μας είναι μεγαλύτερα απο τις απλότητες που μας προσφέρει η ζωή.