Την επομένη μέρα ξεκινήσαμε νωρίς για λιμνο-βόλτα. Πρώτος στόχος η λίμνη Δοιράνη.
Πήραμε το δρόμο για Κιλκίς και στρίψαμε αριστερά για Λητή. Ωραίος ο δρόμος με πολύ πράσινο. Φθάσαμε στη λίμνη γρήγορα, πήραμε ένα "κοντά στη λίμνη" δρόμο πρός τις Μουριές, όμως δεν έφθανε κοντά στο νερό, τίποτα δεν είδαμε, δένδρα και πουρνάρια σκέπαζαν όλη τη θέα.. και δεν θέλαμε να περιπλανηθούμε πεζή σε μονοπάτια που δεν ξέραμε..έτσι την αφήσαμε πίσω μας και προχωρήσαμε πρός το χωριο Σταθμός, όπου η ελλειπής σηματοδότηση μας έκανε να χάσουμε το δρόμο μας.. ακόμη και το GPS τά παιξε!! Μιά ταμπέλλα βρε παιδιά, δεν βλάπτει! Το γύρω-γύρω όλοι κάναμε ώσπου να μαντέψουμε που βγαίνει στον κυρίως δρόμο. Ρωτήσαμε και μας είπανε όλοι γελώντας "καλά πάς". Δε πάνε όμως αυτοί καλά!
Απο το Σταθμό οδηγήσαμε τη παλιά εθνική οδό πρός Προμαχώνα, παράλληλα με τα Βουλγαρικά σύνορα. Σταματήσαμε στο χωριό Ανω Πορόϊα, πολύ συμπαθητικό και προσεγμένο μέρος, είχαμε σύσταση για 1 ταβέρνα, στις 10.00 το πρωϊ όμως δεν σερβίριζαν.. Ψωνίσαμε πολλούς τραχανάδες εκεί για όλο το σόι.
Στρίψαμε για Κερκίνη. Πρώτη στάση στο χωρίο Λιβάδια, στη σειρά οι φωλιές των πελεκάνων πάνω στους στύλους της ΔΕΗ.. απίθανο θέαμα..όλες οι κολώνες κατοικούντο απο φτερωτούς
φίλους που με περιέργεια κύτταζαν τους τουρίστες που σκοτώνονταν απο κάτω!!
Ενα στρίψιμο και μας έφερε μπροστά στη λίμνη. Με τα νερά, τα πουλιά και τ'αλογατάκια της.
Ενα στρίψιμο και μας έφερε μπροστά στη λίμνη. Με τα νερά, τα πουλιά και τ'αλογατάκια της.
Ο καθαρός αέρας φέρνει πείνα και των γονέων. Σταματήσαμε σε ένα ταβερνάκι με θέα αυτή..
και φάγαμε γριβάδια τηγανιτά
και μετά βουβαλίσιες μπριτζόλες.. και ωραίες πατάτες, ψητές πιπεριές, χόρτα, τυράκια..ταράτσα τη κάναμε.Επιστροφή μέσω Σιδηροκάστρου. Ωραία λιβάδια με ηλίανθους..
μας συνοδεψαν μέχρι τη Θεσσαλονίκη.
5 σχόλια:
κι εμεις θελουμε να κανουμε αυτη την εκδρομη
η μπριζολα απο βουβαλι τι λεει?
........κακοπεραση βλεπω.....
dannossiel, να τη κάνετε έχει ενδιαφέρον. Η βουβαλίσια μπριτζόλα μου άρεσε πολύ. Εχει όμως ιδιαζουσα γεύση τοβουβαλι, σαν το βούτυρο που βάζει στα γλυκά του ο Χατζής, μία ιδιαιτερότητα που ή τη λατρεύεις (όπως εμείς) η φεύγεις τρεχάλα. Μαλακό κρέας και πολύ νοστιμο..συνοδευόταν με τοπικά λουκάνικα και κάποιο μακαρονάκι. Και μεγάλη βεβαίως μερίδα.
exofthalmi, διακοπές σεβασμία μου! Πώς να το κάνουμε!
Καλά, η ατάκα του κωλόπαιδου όλα τα λεφτά!!!
Καλή συνέχεια Μαρινάκι.
Αυτό το κομμάτι της διαδρομής σας το έχω ζηλέψει αφόρητα ;-)
Δημοσίευση σχολίου