Πέμπτη, Ιουλίου 16, 2009

Θεσσαλονίκη

Τη Θεσσαλονίκη τη λατρεύω παρόλλο που ποτέ δεν έζησα εκεί και ούτε είχα Θεσσαλονικιώτικη καταγωγή. Κάτι απο τη πρώτη στιγμή που πάτησα το πόδι μου με τραβούσε σαν μαγνήτης, περπατούσα τη πόλη και ήταν σαν να την ήξερα απο χρόνια. Κάτι σαν deja vu.
Κάθε χρόνο πρέπει να πάω ένα ταξείδι σε αυτή τη πόλη, όλη μου η ύπαρξη την αναζητά. Και τι κάνω όταν πάω, παρά βόλτες στις πλατείες και στα κάστρα της

τραβώντας φωτογραφίες όμορφα συντηρημένα κτίρια παλιών ή και νεώτερων όπως το σέρβικο νεκροταφείο με τους 8000 σταυρούς αγωνιστών που πέθαναν για την ελευθερία,


και περιδιαβαίνοντας συνοικίες και ιδιαιτερότητες, όπως τα στενά δρομάκια της Ανω Πόλης

ή και τα λαδάδικα, τα βυζαντινά-Ρωμαϊκά μνημεία και τα ηλιοβασιλέματα δίνουν στο τοπίο χροιά μαγική.

Το φαγητό είναι άλλη μία ιστορία, παλιότερα μέτραγα, τόσες μέρες Θεσσαλονικη= 1 κιλό την ημέρα. Αυτή τη φορά ήμουνα λίγο προσεκτική και πήρα μόνο μισό κιλό την ημέρα..

Οι συγγενείς μας, φροντίζουν κάθε φορά να μας πάνε σε κάποιο ωραίο εστιατόριο, φέτος πάλι τα ίδια έκαναν. Αντίστοιχα και εμείς βρίσκουμε πάντα το πιο ιδιαίτερο στέκι, στέκι για τους ντόπιους, όχι για τουρίστες, Φέτος αυτό που ανακαλύψαμε λεγόταν Χαμόδρακας, ήταν δίπλα στη θάλασσα και σερβίριζε και γούνα
δηλαδή σκουμπρί στα κάρβουνα με τσίπουρο. Εξαιρετικό .

Ορίστε και το λογοπαίγνιο.

Οι Θεσσαλονικείς βρήκαν τρόπο να παρακάμπτουν το νόμο για το κάπνισμα. Σταμάτησαν το τσιγάρο και άρχισαν όλοι αργιλέδες..

11 σχόλια:

marilia είπε...

Χρόνια σου πολλά κι ευτυχισμένα! :)

Κι εγώ θα 'θελα να πάω Θεσσαλονίκη. Ελπίζω να τα καταφέρω κάποια στιγμή. :)

An-Lu είπε...

Να λοιπόν τι θα φέρνω στους Σαλλνικιούς φίλους μου από δω και πέρα: ναργιλέδες και χαρμάνι με άρωμα μήλου ;-)

Unknown είπε...

Στο Φιλίππειο μένατε;;;
(Αποφεύγω να πω οτιδήποτε άλλο γιατί θα κόψω φλέβα...)

Tanila είπε...

Ορίστε, εμείς λιώνουμε, δουλεύουμε κι έχουμε και οιδομικές εργασίες και τούτη εδώ μου έχει πάρει τα βουνά και τους κάμπους σε ταξιδάκι διαρκείας.
Καλά εκπαιδευτικός είσαι; Πόση άδεια έχεις; Το αφεντικό σου το ξέρει οτι αλωνίζεις ή να τον πάρω τηλέφωνο;
:-(

(χρόνια πολλά)

ci είπε...

Χρόνια Πολλά και ευτυχισμένα, με ακόμα περισσότερες όμορφες βόλτες :))
Φιλιά πολλά

(Η Σαλόνικα όντως δεν παίζεται!)

Ανώνυμος είπε...

ναργιλεδες? κατσε να δω τι λεει η μαμα εκκλησια για το θεμα και θα επιστρεψω......

kiki είπε...

Υπέρχοη η Θεσσαλονίκη! Κι εγώ την αγαπώ!
Χρόνια πολλά και καλά!

Marina είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τις ευχές σας, περάστε να κεραστείτε εδώ
http://images.google.gr/images?sourceid=navclient&rlz=1T4RNWE_enGR312GR230&q=photos+of+lovely+cakes&um=1&ie=UTF-8&ei=R41gSpGsOIGUmwPo4rXZDA&sa=X&oi=image_result_group&ct=title&resnum=1

Marina είπε...

An lu. Εχω δοκιμάσει στη Κομοτηνή που πήγαμε το 2006, με γεύση βανίλιας και είναι ωραίος ο αργιλές! Μου άρεσε και θα έπαιρνα έναν αν δεν χάλαγε το κόσμο ο Κ..δεν ήθελε να ξαναρχίσω το κάπνισμα!

Darthiir,τα θέλεις ταχυδρομικώς ή με κούριερ? Να είναι wilkingson, astor, gilette, bic ή άλλη μάρκα?

Tanila, Ζουλιάρα και γκρινιάρα. Αυτές οι λίγες μέρες διακοπών (5 εργάσιμες) είναι η πρώτη άδεια που παίρνει ο άντρας μου φέτος. Η υπόλοιπη άδεια δεν ξέρω που θα μας βρεί γιατί ο γιατρός μου ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να κάνω θαλάσσια μπάνια φέτος εξαιτίας της πνευμονίας που πέρασα τον Απρίλη. Ετσι ενώ εσείς μανδάμ τον Αύγουστο θα κάνετε πλίτσι-πλίτσι στο απίθανο ελληνικ΄μπλέ..εμείς το βλέπουμε για τίποτα βουνά πάλι!

Marina είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

ΤΑΠ ΤΑΠ ΤΑΠ