Τα "σύνορα της Αγάπης" είναι ένα Τούρκικο σίριαλ που παίζει το ΜΕΓΑ κάθε μέρα, νωρίς το βράδυ. Είναι στα τουρκικά με ελληνικούς υπότιτλους και εξαίρετους ηθοποιούς. Οσο για τους χαρακτήρες, την κουλτούρα και τις αξίες, μου θύμισαν κατά πολύ τους Ελληνες της Πολίτικης Κουζίνας. Μία οικογένεια Τούρκων ζούν μαζί, με τον παππού, τα αδέλφια, αγαπημένοι γενικώς, με ζεστασιά και στοργή ανάμεσά τους. Σαν τυπική ελληνική οικογένεια που πότε μαλώνει, πότε φιλιώνει, με τους συναισθηματισμούς της και την επίδραση του έξω κόσμου γενικά. Η κόρη όμως ερωτεύθηκε έναν Ελληνα ορθόδοξο νεαρό. Κουτσά-στραβά τον αποδέχονται και έρχεται και η ώρα να γνωρισθούν τα σόγια. Γέλιο μαζί με δάκρυ. Και τους θέλουν και τους ψιλοφοβούνται. Ερχεται η ελληνική οικογένεια με την ψωροπερηφάνεια της, με την σνομπαρία της και το στυλάκι "σας δίνουμε φλουρί Κωνσταντινάτο μας δίνετε βαρέλι δίχως πάτο" , τι να κάνουν όμως που τα παιδιά αγαπιούνται.. Ρίχνουν τη μυταρόλα τους και φέρνουν και δώρο στους Τούρκους συμπέθερους ....ένα γύψινο άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου. (Χάθηκε να φέρουν στους ανθρώπους κανένα βάζο, κανένα ασημικό, κανένα διακοσμητικό...γιατί εσείς πόσα αγάλματα και κίονες έχετε στα σπίτια σας?)
Εκεί να δείς γέλιο..σε μία συμβατική οικογένεια, με τα ασημικά τους, τα κεντήματα στους τοίχους και τα τραπεζάκια, να μην ξέρουν τι να το κάνουν το άγαλμα, από εδώ να το πάνε, από εκεί να το βάλλουν, πουθενά δεν ταίριαζε...κόλπος τους ήρθε..δεν μπορούσαν να το πετάξουν...να μην προσβάλλουν και τους συμπέθερους.. που να το βάλλουν? Πέρα από το προφανές. Το κουτσοσκέπασαν λοιπόν με ένα σάλι-στηθόδεσμο γιατί τα μικρά παιδιά της οικογένειας κάνανε συγκρίσεις...και οι μεγάλοι κύτταζαν/άγγιζαν και κανένα βυζί... Χρόνια έχω να γελάσω τόσο.
Απίθανο σίριαλ.
8 σχόλια:
Σαν ελληνική οικογένεια βγαλμένη απ'το '60.Σα γιασεμί και νυχτολούλουδο,σαν τις αυλές που χάσαμε...
Όχι, ρε Μαρινάκι, μόλις ανέβασα ποστ για το ίδιο πράγμα. Ξέρεις τί λένε για τα μεγάλα μυαλά...
Είναι η πρώτη φορά που έχω κολλήσει με σίριαλ. Μάλλον περιέργεια ήταν στην αρχή, κουτσομπολιό για τον γείτονα. Τώρα, είναι απίστευτα γέλια!!
Παπάγια, είναι απλό. Το τουρκικό σίριαλ είναι αστείο. Παρότι πρόκειται για ιστορία αγάπης δεν είναι βουτηγμένο στο κλάμα -βλ. μεξικάνικα, βραζιλιάνικα, ελληνικά. Αν το παρακολουθήσεις δε μπορείς παρά να συμπαθήσεις την οικογένεια Μπακλαβατζιόγλου και να συμπάσχεις για τις "συμφορές" της με τον... έλληνα γαμπρό.
Το σίριαλ αυτό μας φέρνει πολύ κοντά στην Τουρκία και ανακαλύπτουμε το πόσο πολύ μοιάζουμε σαν λαοί. Εχει κάτι από τις ελληνικές ταινίες του 60, όπως πολύ σωστά έγραψε brainsick και γιά αυτό μας τραβάει σαν να βλέπουμε το παρελθόν μας. Με εντυπωσίασε η διάταξη της οικογένειας όταν κάθονται στην τραπεζαρία (Παππούς και Μητέρα στις δύο κορυφές). Αντίστοιχη ατμόσφαιρα φαίνεται να υπάρχει και στα οδοιπορικά γιά την Τουρκία που έχει προβάλλει η ΝΕΤ, όπου είναι σαφής η αυθεντικότητα της ζωής στην Τουρκία που της δίνει τεράστιο συγκριτικό πλεονέκτημα στον χώρο του Τουρισμού.
Καλή τηλεθέαση λοιπόν !!!!!
Καλά, τη σκηνή μέσα στο χαμάμ όπου οι τούρκοι ανακαλύπτουν ότι ο έλληνας γαμπρός δεν έχει περιτομή και του συμπέθερου του έρχεται εγκεφαλικό μόλις το μαθαίνει - δεν τη σχολιάζει κανείς??
Papaya, και το καφέ της χαράς έβλεπα, μου άρεσε όμως και η φοβερή Πρόβα νυφικού καθώς και το αμίμητο Είσαι το ταίρι μου.. Λίγο γέλιο στη ζωή δεν βλάπτει
anonymous, το θέμα περιτομής το έχασα δυστυχώς χθές και δεν το είδα..είδα όμως τον κρύο ιδρώτα του μέλλοντα πετσοκομμένου σήμερα..μπά θα την παρατήσει την Τουρκάλα..δεν έχει μέλλον..αυτός προτιμάει τα εκατοστά του ανέπαφα..
Σας επαναφέρω εις την τάξιν και εις τα σοβαρά θεάματα. Θεάματα λέγω, βεβαίως βεβαίως!
ο παππούς, ο παππούς είναι ωραίος....όταν τον συμφέρει θυμάται, αλλιώς τα ξεχνάει ολα. κ όπως πολύ σωστά διάβασα σε τηλεκριτική: στον μανουσάκη ο πατέρας σκοτώθηκε απ τον καημό, κ στο τούρκικο έφαγε ένα ταψί μπακλαβά.....φτάνει τόση μιζέρια στην τηλεόραση
Δημοσίευση σχολίου