Σήμερα το απόγευμα γυρίσαμε σχετικά αργότερα απο την κανονική μας ώρα και επειδή δεν είχα μαγειρέψει (επειδή έλειπα απο το πρωϊ), κάναμε ένα junk food-γεύμα, ένα απο τα αγαπημένα μας φαγητά δηλαδή. Ετοιμάσαμε λουκάνικα τηγανιτά μέσα στο λίπος που έβγαζε το μπέηκον και από 3 αυγά ο καθένας, πατάτες τηγανιτές και ήπιαμε κόκα κόλα.
Το σημερινό γεύμα μου θύμισε κάτι άλλες εποχές που σπούδαζα στο Λονδίνο όπου έτρωγα πάρα πολύ υγιεινά, δηλαδή τρείς φορές την εβδομάδα στον McDonald's, 1 φορά στο Kentucky fried chicken που το λέγαμε και Kenfucky chicken, αν είχαμε περίσσευμα χρημάτων στο Pizza hut γιατί θεωρείτο ακριβό και ή στον Τούρκο για τουρκικό σουβλάκι με γύρο, ή fish-and-chips.
Φρούτα? Γιόκ
Σαλάτες? Γιόκ
Υγιεινές τροφές? Αχάχάχά
Πίναμε πολλά τσάγια, πολλούς καφέδες, πολλες μπύρες, πολλά ποτάκια και κοκα κόλα.
Αν ναί, πίναμε και λίγο γάλα, αυτό των τρελλών αγελάδων το γάλα
Υψος 1.70
Βάρος 50 κιλά ..
Ασκηση, κάθε μέρα κολύμπι στη πισίνα στης Σχολής.
Ωραίες εποχές!
28 σχόλια:
ΜΑΡΙΝΑ ωραιες εποχες οντως.Ετρωγα κι εγω παρομοια για τρια -τεσσερα χρονια ωσπου ανακαλυψα τη χοληστερινη μου και ξεκινησα φαρμακευτικη αγωγη και διαιτα.Παντως αμα μας κανεις το τραπεζιθα προτιμουσα ενα junk food για να θυμηθουμε τα παλια...και ξενοιαστα χρονια.
Sloyrp sloyrp sloyrp...
Άμα δεν έχει πάρτυ χοληστερίνης δεν αξίζει το φαϊ.... :p
Που να δείς στην Θεσσαλονίκη...
Οι 2 γύροι (λιγδιασμένοι να στάζουν) ήταν μαστ καθημερινά...
Ε νταξ, μια φορά το μήνα αποτοξινονόμουν και μαγείρευα έναν αρακά η μία φακή....
Αλλά μετά πάλι τα ίδια!
έχω καταλάβει, γιατί δεν θέλει και καμμία φιλοσοφία, οτι όσο νεότεροι είμαστε τόσο καλύτερο μεταβολισμό έχουμε, οπότε και δεν μας φαίνεται το πόσο άσχημη διατροφή κάνουμε.
η άσχημη όμως διατροφή, καταφέρνει με την πάροδο του χρόνου να χαλάσει και τον μεταβολισμό μας και το σώμα μας....
οπότε φτάνουμε στο σήμερα που λέμε,
"αχ, τι ωραία τότε που τρώγαμε οτι χαζομάρα θέλαμε και είμασταν στυλάκια...."
μήπως να δεν τρώγαμε όλες αυτές τις χαζομάρες ναμασταν ακόμα το ίδιο στυλάκια?
ή στυλάκια πάλι και σήμερα μπορεί να είμαστε, αλλά με πολύ περισσότερο κόπο στα γυμναστήρια????
λέω μήπως.....
Nicola, αυτά να τα ξεχάσεις. Να φάς στο σπίτι μου λιγδερά και τζανκφουντάτα και να πάει η χοληστερίνη σου στο κόκκινο και μετά να σε τρέχω ...πά, πά πά..
Darthiir, στη Θεσσ. πήγα τον Ιούνιο και έμεινα 3 μέρες. Πήρα 3 κιλά, ένα για κάθε μέρα. Αν έμενα μονίμως δεν θα με χώραγε η πόρτα. Τα έρριξα βέβαια γρήγορα αλλά κοπίασα..
Jojo, έχεις δίκιο ότι με την ηλικία αλλάζει ο μεταβολισμός. Οπως αλλάζουν και οι απαιτήσεις του σώματος..π.χ. παλιά λάτρευα το γάλα των τρελλών αγελάδων, τώρα που οι αγελάδες ψόφισαν δεν το πίνω..Αλλάζει επίσης και το σώμα..για να χάσουμε ένα κιλό..κάνουμε πολλά χιλιόμετρα..
Στενοχωρήθηκα τώρα. Πάω να φάω μιά σοκοφρέτα.
Α! Μαρίνα απο σενα δεν το περίμενα ;)
Μαρινάκι, έπρεπε να φτιάξεις και λίγες ντοματούλες στο τηγάνι, μέσα στα λίπη, για να θυμηθείς αφενός το πρωινό στην Γηραιά Αλβιώνα και για να κοροϊδέψεις τον εαυτό σου ότι έφαγες σαλάτα μαζί με τα λίπη!
Εγώ δεν σταμάτησα λόγω ηλικίας πάντως, λόγω απομάκρυνσης από την πόλη του γεύματος το έπαθα....
(πώς λέμε πόλη του φωτός;)
Αυτα ειναι!!!Μια υπεροχη Αμερικανικη ζωη γεματη πλαστικο φαγητο!!!
Τί σχέση έχει το πλαστικό και η αμερικάνικη ζωή με τα λίπη και τις λίγδες και τα λουκάνικά και τους γύρους;;;;;
Μπερδεμένο σε κόβω...
Ρε Μαρίνα, εγώ τα ίδια κάνω ακόμα...
Και να πεις ότι δεν ξέρω να μαγειρέυω; Μια χαρά ξέρω, έλα που δεν κάθομαι να το κάνω όμως (μόνο αν κάνω κανένα τραπέζι).
Να πεις ότι δεν αγοράζω σαλάτες και φρούτα; Μια χαρά τα αγοράζω και τα αφήνω να σαπίσουν μέχρι να τα πετάξω.
Οπότε ή junk ή εξωτική κουζίνα (και να σου τα ταϊλανδέζικα, τα γιαπωνέζικα, τα ινδικά και τα μαλαισιανά).
Κακώς βέβαια, δεν βλέπω την ώρα να έρθω στην Αθήνα να φάω κανονικό ελληνικό φαγητό από τα άπιαστα χεράκια της μαμάς μου.
Φυσικά και θα γυρίσω πίσω κατά κανόνα με τουλάχιστον 5 κιλά παραπανίσια, αλλά χαλάλι!
Μαρίνα, εγώ στην ξενιτιά άρχισα να μαγειρεύω. Σπίτι μου έτρωγα junk food -η μαμά μου μας αγόραζε σοκοφρέτες με τις ντουζίνες- κι όταν πήγα στο Νησί, βρήκα την υγειά μου.
Ντρέπομαι που το λέω αλλά αγόραζα low fat πατάτες McCain.
που θα βρούμε σις κεμπάπ σε ναν μπρεντ?????????
μαγειρική για ένα ατομο δε γίνεται παιδιά!
αχ ποιος έχει φάει βρώμικο στον Μαύρο Θεσσαλονίκη και δεν έχει πάθει ζημιά;;;; Η πλατεία Μαβίλη δεν φτουράει μία μπροστά του... ζωή χωρίς λίπη, βρώμικα, γύρους κ.λπ. είναι πολύ στεγνή μπιαχχχχ... ;)
Παντόφλα "πάρτυ" στην "παντόφλα" στον δρόμο για θέρμη....
σλουρπ..
(meaning: Σαντουιτς παντσέτα πατάτες κρεμύδι μουστάρδα κέτσαπ....)
Caffe Greco, όλα να τα περιμένεις πιά τη σήμερον ημέραν..Αλήθεια εκεί στα ξένα εσεις τι μαντζάρετε?
Juanita, θα σε δείρω. Κάτι φοβερά πρωϊνά μου θυμίζεις με kippers ή με cream tea muffins ή και τα δυό ανάλογα τα κέφια μας..Στην αρχή βέβαια που είδα τα σκουμπριά ήθελα και ουϊσκυ μαζί και βεβαίως μου το σερβίρανε..δικαιολογίες κάργα για το ¨πρωϊνό-φαγοπότι αυτό, το χιόνι, το κρύο..κλπ..
Darthiir & Street spirit, στην θεσσαλονίκη τρώνε αντίστοιχα καλά με την Κύπρο. Είναι μερακλήδες οι άνθρωποι πώς να το κάνουμε.
Drugstv, δεν νομίζω το γεύμα αυτό να έχει σχέση με τα burgers κλπ που τρώνε κάθε μέρα στην Αμερική...παλιά έτρωγα πιό πλαστικά φαγητά, στην Ελλάδα όμως προτιμώ τα αυγά-λουκάνικα-μπεηκον-γύρο-τηγανιτές πατάτες, κρεμμύδια, ντομάτες - πίτσες κλπ. αλλά όχι πολύ συχνά, 1 φορά τον μήνα πάντως ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ..
Despoina, και εγώ όταν ήμουνα μόνη μου βαριόμουν να μαγειρέψω και έτρωγα έτοιμα..τώρα όμως πάνε αυτά..τρώω τόσες σαλάτες που απορώ πώς δεν βελάζω..
Hνίοχε χρυσέ μου
σε κόβω κάπως ξαναμμένο
απο τα σχόλια σου αυτά
εμείς εδώ μιλάμε για φαγητά
και όχι για σέξια ειδικά.
Είσαι πολύ ερωτευμένος
Με τη Χέλγκα τσιμπημένος
γι αυτό μές τα φαγητά
βλέπεις αγάπες, κοκό και
άλλα πονηρά
Chloe, αντίθετα απο μένα που όταν πήγα Αγγλία την έπεσα στο καινούργιο, άσε δε αυτά τα άγλυκα γλυκά τους, με το ταψί τα έτρωγα...Κάτι άλλο, μου ήρθανε σήμερα τα Βικτωριανά που παρήγγειλα..θα τα ποστάρω να τα δείς στο άλλο μπλόγκ..
Drskafidas, τι είναι το ναν μπρέντ?
ξέρει κανείς γιατί δεν μπορώ να μπω στην jojo;;; εσείς μπαίνεται κανονικά;;;
Τί είναι το ναν μπρεντ? Πεσαβάρι ναν ή κάπως έτσι; Δεν σου θυμίζει τίποτα; Τότε δεν ήσουν ιδιαίτερα fun της ινδικής κουζίνας.
Είναι τα ψωμάκια σε σχήμα σταγόνας. Αγαπημένο μου το pesawari nan με καρύδα, σταφίδες και αμύγδαλα, με μπόλικο chutney mango από πάνω, στο Neel Kamal στη New Cavendish στο Λονδίνο.
Προσπάθησα να φτιάξω κι εγώ 2-3 φορές, αλλά απέτυχα. Σαν πέτρα ήταν.
Και εγώ μερακλής είμαι.. να μην φάω κι εγώ καλά δηλαδής;;;
Γιατί μόνο στην Θεσσαλονίκη;;;;
Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα μαγαζί, εστιατόριο συνηθισμένο σε όλα του (και στις τιμές) εκτός από μερικά μεζεδάκια και, κυρίως, τη γιαουρτλού - ένα όνειρο που μέχρι σήμερα δεν έχω βρει ανάλογο!
Λεγόταν "Θεσσαλονικιά", αλλά έκλεισε-μεταφέρθηκε γύρω στο 1997-98.
Μπας και γνωρίζει κανείς την τύχη του;
Πού ήταν;;;
Εγώ πάντως καλή γιουρτλού έχω φάει στα 3 αστέρια...
Με τις ώρες μάσα μιλάμε...
Οι άνθρωποι ξέρουν...
Μόνο όταν τελειώσεις τα ορεκτικά έρχονται να πάρουν παραγγελία για τα κυρίως...
Βέβαια για να μην με βρίσετε είναι λίγο ακριβούτσικο έτσι; Αλλά εγώ θεωρώ ότι αξίζει...
Street spirit, στο μπλόγκ της jojo μπαίνω εύκολα αλλά δεν μπαίνω σε εκείνο του Τσέλιγκα. Κάτι έχει γίνει με το cache και δεν μπορεώ να το εξιχνιάσω..
Juanita, τους πρώτους μήνες που πήγα Αγγλία έμενα στο σπίτι Πακιστανών και έμαθα τόσο να τρώω όσο και να φτιάχνω μερικά ινδικά φαγητά όπως poppadums, curries, japatas, samoosas, αλλά αυτό το ψωμί δεν το θυμάμαι..Στην Ελλάδα έχω φάει original Indian food στην οδό Γερανίου στο κέντρο της Αθήνας μαγαζί που έχει και μπύρα Cobra που πάει πολύ με το κάρυ.
Darthiir, και η Αθήνα έχει καλά μέρη για φαγητό, εμένα μου αρέσουν και τα ανατολίτικα, ο Σέρκος και τα 4 αστέρια που είναι αρμένικο..αλλά τις γεύσεις της Θεσσαλονίκης δεν τις έχω φάει πουθενά..
Ηνίοχε, το παρελθόν είναι παρελθόν..τι σημασία έχει τι έκανε ο καθένας μας παλιά..πάνε αυτά σβήσανε..το σήμερα μετράει..
Όντως Μαρίνα μου, αυτό είναι το θέμα. Καλά μέρη και καλό φαγητό έχει η Αθήνα αλλά τα πινελίκια της Θεσ/νίκης....
Αχχχχ....
Αν βρίσκω μια διαφορά ανάμεσα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είναι η ... διασπορά.
Και στην Αθήνα βρίσκεις ό,τι στη Θεσσαλονίκη, αλλά το θέμα είναι ότι πρέπει να ψάξεις πολύ.
Όσο για την ... εδεσματολογία, αφήνω να μιλήσουν οι πιο ειδικοί.
Απλά εκεί στα 20 μου, ήμουν 59 κιλά.
Τώρα απλά αντέστεψα τον αριθμό.
Το ...ποδήλατο πάντως με αντέχει ...
Την Καλημέρα μου ...
Η Θεσσαλονικιά ήταν στη Νέα Σμύρνη, επί της Αιγαίου, σε ένα σταυροδρόμι που θύμιζε παληό ρέμα (κάτι σαν μεγάλη λακούβα το σημείο εκείνο).
Μήπως ήρθε ο καιρός για ένα "εντυπώσεις από φαγητοποτεία" blog;
Μία αξιόλογη προσπάθεια για καθαρό και νοστιμότατο ινδικό φαγητό είχε γίνει και στην οδό Σαπφούς, κοντά στο "μαϊμουδένιο" και ακριβούτσικο Pak Indian. Το μαγαζί λεγόταν Tandoori Sizzler, αλλά δυστυχώς τα τελευταία 3 χρόνια άλλαξε προσανατολισμό και εθνική κουζίνα.
Eμεις εδω μαντζαρουνε πολλα και διαφορα, αλλα στις δυσκολες στιγμες μια πιτσα με χαμηλη ζυμη, μοτσαρελα και φρεσκες ντοματες, χωρις ζαμπονοκασερια α λα γκρεκα, ειναι η καλυτερη λυση.
Caffegreco, διάβασε ο Κ. το σχόλιό σου και έκραξε "ΣΩΣΤΟΣ"..Ο Κ. σημείωσε έχει χόμπυ τη μαγειρική..και τα υλικά σου είναι must για εκείνον..
Alombar42, σχετικά με φαγητά γράφω στο άλλο μου μπλογκ, στα Αγγλικά.
Επίσης ξέχασα να γράψω ότι μαζί με το junk food, αντί για ψωμί τρώμε τσίπς και γαριδάκια. Αλήθεια θυμάται κανείς τα πρώτα γαριδάκια που ήρθαν στην Ελλάδα και που είχαν γεύση γαρίδας?
Μήπως πρέπει να γράψουμε και γι αυτά?
ok χαίρομαι! Χθες φτιάξαμε πάστα με σάλτσα από κολοκυθάκια, σκόρδο, πεπεροντσίνο και γκαμπερέτι(μικρές γαρίδες).
Μαρίνα και Κ. δοκιμάστε το!
Δημοσίευση σχολίου