Φανάρι, Δρακότρυπα, λίμνη Πλαστήρα

Με βάση τη Καλαμπάκα που ήταν το ξενοδοχείο μας κάναμε μία μεγάλη εκδρομή νότια πρός τη λίμνη Πλαστήρα. Οι αποστάσεις στο χάρτη φαίνονται μεγάλες, στη πραγματικότητα όμως είναι πολύ κοντά όλα.

Δεν είχε τύχει ώς τώρα να πάω ποτέ στο Φανάρι (παρόλλο που έχω επισκεφθεί τη περιοχή πολλές φορές λόγω συγγενών) , βρέθηκε η ευκαιρία αυτή τη φορά που μείναμε λίγες μέρες στη Καλαμπάκα και αφιερώσαμε 2 πρωϊνά για εξερεύνηση. Το Φανάρι είναι μία κωμόπολη χτισμένη σε υψόμετρο με ωραιότατη θέα όλο το κάμπο απο κάτω. Εχει και ένα βυζαντινό κάστρο το οποίο θέλαμε να επισκεφθούμε αλλά που μας απέτρεψαν γιατί έκαναν λέει έργα στο δρόμο και η πρόσβαση θα ήταν αδύνατη!!!

Ετσι περιοριστήκαμε στο να βγάλουμε φωτογραφίες απο κάποια σημεία του παρελθόντος, όπως ένα παλιό πολυβολείο, το μνημείο για τον ανταρτοπόλεμο (1941 -1944) καθώς και μία μαρμάρινη πλάκα με τα ονόματα των τσουκαλάδων της περιοχής!!!!

Και μετά πήγαμε στη Δρακότρυπα. Είχε μανία ο Κ να επισκεφθεί το συγκεκριμμένο μέρος είχε ακούσει πολύ καλά λόγια. Απο πλευράς θέας είναι το κάτι άλλο γιατί είναι ψηλά στο βουνό, ένα μικρός οικισμός απο χαριτωμένα σπιτάκια και πολλές ταβέρνες. Είχε λίγη δροσιά τώρα το καλοκαίρι, το χειμώνα με τα χιόνια φαντάζομαι ότι θα είναι παράδεισος!

Καλά είναι και τα βουνά, αλλά μας έλλειψε και το μπλέ. Πήραμε το παλιό δρόμο απο Φανάρι πρός τη λίμνη Πλαστήρα που είναι πολύ γραφικός γιατί περνάει μέσα απο πολλά χωριουδάκια. Η θέα της γαλήνιας λίμνης μέσα στο καταμεσήμερο είτε απο ψηλά, είτε απο χαμηλά ανυπέρβλητη. Ενας παράδεισος μέσα στη κάψα του μεσημεριού..ο παράδεισος φέρνει και μία λιγούρα..άλλο πράγμα. Καθίσαμε σε ένα απο τα πολλά ταβερνάκια που ατενίζουν το απίθανο μπλέ και δοκιμάσαμε τοπικές γεύσεις..

τηγανιτές πέστροφες, ματζίνα (πίτα με διάφορα τυριά) και πλαστό(πίτα με χόρτα και τυριά) ! Με χύμα κρασί εννοείτε. Εδώ ευχαριστείς το Θεό που σε αξίωσε να βιώσεις αυτή την εμπειρία.

Πρίν κλείσω να πώ ότι σουβενίρ..πήραμε βέβαια. Μετά το φράγμα, σειρά ήταν τα τουριστικά μαγαζάκια που πούλαγαν διάφορα. Αυτή τη φορά προτιμήσαμε άλλα πονηρά πράγματα.. μία σφενδόνα "πολύ γερή, βγάζει μάτι" σύμφωνα με τα λεγόμενα του πωλητή και ένα γλυκό ξύλινο σκατζοχοιράκι...σκέτο κουκλάκι.

Σεβασμία μου Εξώφθαλμη ζητώ μία εκ των προτέρων άφεση για τα μελλοντικά χτυπήματα (με μικρές όμως πέτρες) που θα εξακοντίσω με τη χειροποίητη σφενδόνα πρός κάποιους κακούς γείτονες! Μετά θα περάσω απο το μοναστήρι με μερικά καφάσια μπύρες..