Δεν έχω παιδιά. Οχι γιατί δεν προσπάθησα να κάνω, αλλά γιατί δεν μπόρεσα να κάνω. Η μάλλον κανένα απο τα παιδιά που συνέλαβα δεν θέλησε να γεννηθεί και αντίστοιχα να ζήσει.
Πρίν 10 χρόνια ήταν που έφαγα απανωτές χυλόπιττες απο τους γιατρούς κατ' αρχήν και απο τα αποτελέσματα των εξωσωματικών. Σαν ερίφιο για σφάξιμο πήγαινα τότε στα κέντρα εξωσωματικής που δεν έγραφαν το όνομά τους ούτε στο κουδούνι της πόρτας..χωρίς ένα τσέκ-άπ τίποτα, μπαμ-μπάμ έπεφταν οι ορμόνες, οι ναρκώσεις χωρίς ένα καρδιογράφημα, οι εμβρυομεταφορές.. και τα λεφτά κάτω απο το τραπέζι πάντα.. για να μην πώ για τις νύχτες που ψάχναμε το "φάρμακο" και που το βρίσκαμε σε διάφορα φαρμακεία και χτύπαγα την ένεση μόνη μου, στο μπούτι συνήθως γιατί η κοιλιά πόναγε.. σαν όνειρο ακούγονται στ' αυτιά μου όλα αυτά..όλα όμως γινόντουσαν για το καλό αποτέλεσμα, ένα παιδί.
Επίσης απανωτές χυλόπιττες φάγαμε σαν ζευγάρι απο τα λογείς ιδρύματα για υιοθεσία παιδιού. Τι γελοιότητα και εκείνη, τι αισχρή κωμωδία όταν καλούνται τα επίδοξα ζευγάρια να καταθέσουν τις αιτήσεις μαζί με το Ε9 τους και ότι άλλο ίσως να δηλώνει το ΦΜΑΠ τους..τάχα μου πως βασιζόντουσαν σε όλα αυτά τα κριτήρια.. Και μετά άλλα ραντεβού για να μάθουν τους λόγους που στην αίτηση βάλαμε ότι δεν μας πείραζε παιδί άλλης φυλής, έστω και με μερική αναπηρία, εντύπωση τους είχε κάνει.. όχι πώς θα μας έκαναν τη χάρη..Μπάαα! Δεν μας έδωσαν παιδί ούτε εκεί, μας είπαν γραπτώς κιόλας ότι δεν είχαν, αλλά αν παρουσιαζόταν κανένα παιδί απο την Μαύρη ήπειρο, η παιδί αθιγγάνων, θα μας ειδοποιούσαν!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ο πόνος αβάσταχτος γιατί ήθελα ένα παιδί.. Μου στοίχισε..είχα φθάσει σε σημείο να αποφεύγω τα μωρά, τα παιδιά γενικά..πόναγα ενώ τα έβλεπα και τα δάκρυα γέμιζαν ωκεανούς, που ποτέ δεν ξεχυλούσαν. Μετά άρχισα να μαζεύω ζώα απο τους δρόμους, να τους δίνω σπίτι, φαγητό αλλά κυρίως στοργή.. την οποία έπαιρναν με το παραπάνω και με αντάμειβαν με γλειψιές, γουργουρίσματα και άπειρες χαρούλες.
Δεν μου κάνουν εντύπωση τα παιδάκια πιά, αδιάφορη αισθάνομαι..
πηγαίνω στα σπίτια των γνωστών μου και δεν δίνω σημασία στα μωρά ή τα μικρά παιδάκια, ούτε που με αγγίζουν , έμαθα τον εαυτό μου να μην με αγγίζουν, σβήνουν αυτόματα απο το οπτικό μου πεδίο.. Βάζω την πανοπλία μου και είμαι άτρωτη.
Εχει προφανώς καλυφθεί το κενό απο τα γατάκια και τα σκυλάκια που νταντεύω εδώ και χρόνια και που με νταντεύουν και εκείνα αντίστοιχα.
10 χρόνια .
36 σχόλια:
... δεν μπορώ να εκφράσω τον θαυμασμό μου. Χαίρομαι που κατάφερες να ξεπεράσεις τον πόνο σου. Καλησπέρα φίλη :-)
:'(
Εύχομαι να έχεις πάντα ντάντεμα αλλά και την δύναμη που έχεις δείξει ηδη:)
vista, ξεπεράστηκε με τον κακό τρόπο, αρρώστησα λίγο απο τις ορμόνες, ανέβηκε ο αιματοκρίτης στα ύψη, ΄κατάθλιψη, ποτό..άστα βράστα..ακόμη έχω τις καταστάσεις μέσα μου, να δώ αν ποτέ μπορέσω να τις εξολοθρεύσω. Στην Ελλάδα vista οι γιατροί του τύπου που περιγράφω είναι έμποροι. Οι άτεκνες γυναίκες είναι για αυτούς μήτρες που ίσως παράγουν..δόξα, φήμη και χρήμα που θα συρρεύσει για αυτούς αν κάνουμε παιδί. Τώρα αν πεθάνουμε στο δρόμο, χέστηκαν. Πάνε για την επόμενη.
psilikatzou, συμφωνώ. Στα ιδρύματα για υιοθεσία να δείς στιγμές απείρου κάλλους όπου η παλλάντζα γέρνει σε όσους δωρίσουν περισσότερα στο ίδρυμα..ή φυσικά έχουν μέσο, ή είναι επώνυμοι. Δεν θα ξεχάσω όσο ζώ τη συμπεριφορά της κοινωνικής λειτουργού τότε που κάναμε αίτηση για Ρουμανία.. ή τότε που με προσέγγισε κάποιος γνωστός γνωστού που μεσολαβούσε στην πώληση βρεφών! Οπως είπα και πρίν, σαν ένα κομμάτι κρέας!
citronella, δύναμη δεν έχω καθόλου..αντίθετα έχω μία στυφή γεύση στο στόμα..και θυμό. Θυμό γιατί χωρίς ούτε ένα βασικό τσεκ-απ μου έδωσε βαρύτατες ορμόνες που με έβλαψαν.. Οσο για τα πρώτα ωάριά μου στην αρχή μου είπε ότι δεν γονιμοποιήθηκαν, μετά όμως έμαθα (απο γνωστή που δούλευε εκεί) ότι τα διέθεσε με το αζημίωτο βέβαια και εμένα με έβαλε σε δεύτερο κύκλο εξωσωματικής...Καθόλου δεν τον έχω συγχωρήσει, εύχομαι να καεί στην κόλαση
Μαρίνα μου, είσαι απο τους πιο γλυκούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει. Και μέχρι τώρα έχω διαπιστώσει οτι οι καλοί άνθρωποι είναι εκείνοι που τραβάνε τα μεγάλα ζόρια. Διότι οι μικρές ψυχές δεν τα αντέχουν.
Και να ξέρεις οτι τα σκυλάκια και τα γατάκια έχουν την ψυχούλα ενός μωρού...
Καλό σου βράδυ!
αποδεικνύεις και συ ότι ο άνθρωπος που θέλει να δώσει αγάπη τελικά τη δίνει.
έχω ακούσει και γω ιστορίες με εξωσωματικές και πώς εκμεταλλευονται την ελπίδα των ανθρώπων. Για μένα η καλύτερη λύση είναι αυτή που προσπαθήσατε, η υιοθεσία.. αλλά το σύστημα χωλαίνει εγκληματικά.
Εύχομαι η ζωή σου να είναι γεμάτη αγάπη..και δείχνεις άνθρωπος,που ξέρει ν'αγαπά κι αξίζει ν'αγαπιέται.;)
Μια φίλη, αφού ταλαιπωρήθηκε με σκιτζήδες 5 χρόνια, μόλις άλλαξε γιατρό απέκτησε το πρώτο της παιδί με εξωσωματική. Το ίδιο και το δεύτερο. Το τρίτο ήρθε μόνο του.
Μια άλλη πάλι, μετά από αποτυχημένες προσπάθειες 7 χρόνων (και με πεθερό μεγαλογιατρό γυναικολόγο, οπότε πήγε στους καλύτερους και εδώ και στο εξωτερικό), όταν απέτυχε και στην τελευταία της προσπάθεια μου έστειλε το εξής μήνυμα πριν λίγες μέρες που ήμασταν στις διακοπές: "Μαζί θα γεράσουμε τελικά και θα πεθάνουμε, γι αυτό φόρα τη ζακέττα σου να μην κρυώσεις εκεί που είσαι, γιατί έχει κρύο." Και τώρα που το γράφω κλαίω για την Ruth. 2 λόγια με τόση απελπισία μέσα τους.
Να είσαι καλά Μαρίνα και να εκφράζεις τον θυμό σου, να του δίνεις να καταλαβαίνει!
κανείς δεν πρέπει να το βάζει κάτω,γιατι η ζωή συνεχίζεται και είναι πολύτιμη.Πόσοι και πόσοι άνθρωποι γύρω μας έχουν του κόσμου τα προβλήματα μικρά ή μεγάλα και παρόλα αυτά δεν το βάζουν κάτω.Δεν είσαι η μόνη.
αν είσαι ακόμα σε ηλικία που μπορείς να κάνεις παιδί συνέχισε την προσπάθεια ή όπως το λένε οι Αμερικάνοι go for it.....που ξέρεις ίσως μια μέρα φέρεις στον κόσμο μια ψυχή.......ο θεός αποφασίζει για του καθενός την μοίρα,οτι πει Αυτός.
και εγω μια ιδιαιτερότητα έχω με την οποία πρέπει να συμβιβάζεται η εκάστοτε σύντροφός μου.Τι πρέπει να κάνω δηλαδή,να αυτοκτονήσω επειδή είμαι....μείον σε κάτι;.....και σε όποια αρέσω στην τελική...(για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε)
ο άλλος μπορεί να μην μπορεί να κάνει έρωτα.Τι πρέπει δηλαδή να κάνουμε,να τον σκοτώσουμε?
ο κάθε άνθρωπος προσπαθεί για το καλύτερο γιαυτόν και πρέπει να προσπαθεί,σε κάθε φάση της ζωής του.
Καλημέρα.
Αισθάνομαι αδύναμος να σου γράψω κατι.
Σε αυτές τις περιπτώσεις απλώς θαυμάζεις την προσπάθεια και δίνεις την αγάπη σου.
Δεν ξέρω αν φτάνει ή αν είναι τετριμένο απλά το θεωρώ αληθινό.
Πιστεύω πολύ στην ανθρώπινη δύναμη και για τα θετικά και για τα αρνητικά.
Καλημέρα κι από μένα, Μαρίνα. Σε θαυμάζω...
Κατ΄αρχήν σας ευχαριστώ παιδιά για τη συμπαράσταση. Το κείμενο το έγραψα γιατί είμαι αγριεμένη εξαιτίας ενός άλλου περιστατικού που μου συνέβει και με εξόργισε. Οταν σταματήσω να βλέπω κόκκινο, ίσως γράψω κάτι για αυτό.
Marilina, εντάξει όσοι έχουν αγάπη μέσα τους αργά ή γρήγορα βρίσκουν τρόπους, συμφωνώ, μόνο που θα μπορούσαν αυτοί οι τρόποι να ήταν λιγώτερο επίπονοι? Καλά θα ήταν. Εκατό νόμοι να αλλάξουν για την υιοθεσία, είναι χαρτιά, στα χαρτιά μένουν γιατί έρχονται άλλοι παράγοντες..Αν γνωρίζεις κόσμο απο μέσα, αν είσαι διατεθειμένος να ακουμπήσεις, αν "τα βρείς" με την κοινωνική λειτουργό και την ανεχθείς να μπαινοβγαίνει στο σπίτι σου, να ανακατεύεται στη ζωή σου για 3 τουλάχιστον χρόνια..τότε ίσως είσαι απο τους τυχερούς και πάρεις ένα απο τα ελάχιστα παιδιά που διαθέτει το Ελλ. Κράτος (καθώς λέει).
Juanita, αλλάξαμε στα χρόνια αυτα 3 γιατρούς, το αποτέλεσμα όμως το ίδιο. Σημείωσε ότι στους ίδιους γιατρούς άλλες γνωστές μου κάνανε παιδί και όχι μόνο ένα.. Ηταν φαίνεται γραφτό εμείς να μην κάνουμε..τι να πώ.
Bασίλη, δεν το έβαλα κάτω, απλά άλλαξα πορεία. Δεν με ωφελεί να κυνηγάω ένα όνειρο που δεν θέλει να γίνει πραγματικότητα, γιατί αν το κάνω θα με οδηγήσει στην φθορά και η ζωή είναι πολύτιμη. Κατι με την υγεία, κάτι με τον οργανισμό μου, παιδιά δεν μπορώ να κάνω. Φινίτο.
Οσο για τον σύντροφό μου, δεν τον νοιάζει, έχουμε 2 ανήψια, τα καλύτερα παιδάκια του κόσμου + τα σκυλογατάκια μας..μας φθάνουν.
deadend mind, δεν τα πούλησε ακριβώς..έκανε κάτι πολύ χειρότερο..αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο που δεν έχω αντιμετωπίσει ακόμη..το έχω θαμμένο βαθιά..
Ηταν πραγματικά ένα κάθαρμα. Σημείωσε ότι ήταν και παραμένει διάσημος στην Ελλάδα γιατρός στο είδος του μεγαλομέτοχος γνωστού μαιευτηρίου..
Αρκετά δυσάρεστη η ιστορία σου, αλλά (επέτρεψέ μου να ρωτήσω) γιατί να θέλει κάποιος τόσο πολύ ένα παιδί; Κι εμένα μ' αρέσουν, μικρά, που είναι γλυκούλια και έχεις κάτι να αγαπάς που αξίζει όλη την αγάπη σου. Αλλά αν δεν μπορείς να το αποκτήσεις, δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου. Σκέψου ότι κάποιοι (βλ. εμένα) πιθανότερο είναι πως δε θα αποκτήσουν ποτέ ένα, από επιλογή τους (οι λόγοι είναι άλλη συζήτηση). Θέλω να πω πως 10 χρόνια θλίψης είναι πολλά για κάτι που απλώς δε μπορείς να έχεις. Και δυστυχώς δεν το έχεις ξεπεράσει. Το έχεις απωθήσει απλώς και θα υπάρξουν πολλά ερεθείσματα που θα σου ξύνουν την πληγή. Φιλιά.
μαρίνα μαρινάκι μην στεναχωριέσαι βρε θα σου στέλνω εγώ το δικό μου όταν το βαριέμαι!! (περίμενε να το κάνω πρώτα όμως, ε)
πάντως όλο λέω να περιμένω για αργότερα αλλά μετά σκέφτομαι ότι τώρα είναι η ευκαιρία, μετά ποιος ξέρει αν τα ορμονικά μου δεν κάνουν επανάσταση και δεν ακούνε τη θεραπεία
και θα μείνω μόνο με τα γατιά (τα οποία φυσικά και λατρεύω όχι σαν να ήτανε... *είναι* τα μωρά μου... κάποιο το βλέπουν αρρωστημένο αλλά χέστηκα)
υπάρχει και το άλλο: σήμερα οι περισσότερες γυναίκες θέλουν να αναβάλλουν τα παιδιά για μετά ώστε να κάνουν καριέρα πρώτα. δεν αντιλέγω, πολύ καλά κάνουνε αλλά όταν κάποια το αποφασίζει αυτό πρέπει να έχει αποδεχτεί και το ρίσκο να μη μείνει έγκυος.
η επιστήμη έχει προχωρήσει μεν, η διατροφή μας και το περιβάλλον δε, με όλα τα συντηρητικά, καρκινογόνα και δεν συμμαζεύεται επηρρεάζει την αναπαραγωγική ικανότητα σε βαθμό πλέον να υπάρχει "φυσιολογική" στειρότητα από τα 35 (δλδ όχι συνδεδεμένη με κάποια ορμονολογική πάθηση).
Δυστυχώς οι πανοπλίες έχουν και γρίλιες, αποτέλεσμα όλο και κάτι περνάει προς τα μέσα. Ελπίζω με την πανοπλία σου να έχεις και λόγχη για να την χρησιμοποιήσεις εκεί που θα χρειαστεί ξανά.
Κάνουμε παιδιά για να διαιωνίσουμε το είδος μας?
για να μας γηροκομήσουν?
για να δώσουμε ζωή σε ανθρώπους που εντέλει δεν ξέρουμε αν θα τη ζήσουν όπως θέλουν?
Όσο το σκέφτομαι το θεωρώ εγωϊστικό
(δεν ξέρω τι λέει η θρησκεία, δεν είμαι και πολυ fun).
Μπορεί να μιλάω εκ του ασφαλούς, μια κι έχω δυο παιδιά. Τα έκανα όμως μικρή 20 και 24 και το έβλεπα λίγο σα παιχνίδι.
Δε λέω είναι όλη η ζωή μου, αλλα αν ξαναγεννιόμουν δεν ξέρω αν θα έκανα.
Τα παιδιά σου θέλεις να τα βλέπεις ευτυχισμένα.Απόλυτα ευτυχισμένα.Πράγμα ακατόρθωτο.Κι αυτό πονάει πολύ! Από ότιδήποτε άλλο στον κόσμο.Ακόμα και το μικρότερο προβληματάκι τους,π.χ στο σχολείο μέ έναν φίλο τους, σε πληγώνει.
Είσαι υπεύθυνος για τη ζωή ενός ανθρώπου, ακόμα κι αν μεγαλώνοντας τη διαμορφώνει με τις δικές του επιλογές.Είσαι μονίμως υπεύθυνος.
Βέβαια ίσως κι αυτή η σκέψη να είναι εγωιστική.
Δεν ξέρω, φιλοσόφησέ το λίγο...
βρε ανόνιμους δεν καταλαβα τον συλλογισμό σου
προσωπικά βρίσκω πως τα παιδιά είναι συχνά μια ματαιοδοξία
αλλά το κακό;
alla pou to kako? i8ela na po
Θελει ψυχη αυτο που κανεις και εσυ μαλλον εχεις ψυχαρα...
Ειναι λιγο περιεργο το θεμα...
Τι να πω έχω μείνει άφωνη.
Λυπάμαι και σε συμπονώ, αλλά μην το βάζεις κάτω... όλα τα καλά έρχονται απο μόνα τους εκεί που δεν τα περιμένουμε
Δε θέλω να σου πω πως θα γινόσουν πολύ καλή μητέρα. Γι' αυτό και δε θα στο πω. Έτσι κι αλλιώς είμαι σίγουρος ότι το ξέρεις.
Ο καθένας ξεπερνάει η προσπερνάει κάποιες καταστάσεις με το δικό του τρόπο. Ο δικός σου ήταν αυτός και ήταν ο πιο σωστός. Γιατί ήταν δικός σου.
Σίγουρα δίνεις τόσο πολλά αλλού που τελικά ίσως να μην έχει τόσο μεγάλη σημασία.
Να είσαι πάντα καλά και ευτυχισμένη. Να στεναχωριέσαι πού και πού και να νευριάζεις, όπως αυτή τη φορά, γιατί αυτό σημαίνει ότι είσαι άνθρωπος και ζεις. Αλλά να είσαι ευτυχισμένη.
Πολλά φιλιά και καλή συνέχεια σε όλα.
Diki, καλημερούδια! Η ψυχοσύνθεση του άντρα είναι λίγο διαφορετική απο της γυναίκας για τους λόγους που θέλουμε παιδιά.. Δεν μπορώ να σου το εξηγήσω το γιατί, έτσι είναι. Ομως δεν έχω 10 χρόνια θλίψης, έκανα τότε τις προσπάθειές μου, το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο, το προσπέρασα όπως έχω προσπεράσει πολλά άλλα και ακόμη χειρότερα. Απλά δεν το ξεπερασα.
Vasvoe, κάνε πρώτα εσύ το παιδί και μετά βλέπεις σε ποιές παραμάνες θα το πασσάρεις για να κοιμηθείς μιά στάλα..Οι γυναίκες σήμερα συνήθως σκέφτονται την οικογένεια αφού κάνουν καρριέρα, όμως το βιολογικό ρολόϊ συνήθως λέει ότι τα 37 είναι καθυστερημένα..πολλοί οι παράγοντες που μπορεί να συνυσφέρον σε αποτυχημένη εγκυμοσύνη. Vas το περιβάλλον παίζει μεγάλο ρόλο, η μόλυνση, οι ψεκασμοί..υπάρχει πλέον υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, κρίμα αλλά γεγονός..Η επιστήμη όμως λέει στις 20χρονες να κάνουν μερικά ωάρια και αντίστοιχα να τα καταψύξουν (σε ειδικές συσκευές τα νοσοκομεία έχουν) για αργότερα όταν θελήσουν να γίνουν μάνες..όποτε..
snicholas, δεν φτάνει η λόγχη. Θα εκσυγχρονιστώ. Θα πάρω ψαροντουφεκο
anώνυμη, εξ τωω υστέρων σαν μητέρα 2 ήδη παιδιών..έχεις απορίες. Γιατί δεν απαντάς η ίδια στις απορίες σου? Γιατί τα έκανες τα παιδιά? Νοιώθεις υπεύθυνη για την ευτυχία τους? Και οι επιλογές τους στη ζωή δεν συμβαδίζουν με τις δικές σου θα αισθάνεσαι και τύψεις? Προσωπικά ήθελα να κάνω παιδί τότε για το κέφι μου. Για να γίνω μάνα, να γνωρίσω ΚΑΙ αυτό το συναίσθημα, να αναλάβω άγνωρες ευθύνες, να κάνω τις άπειρες πατάτες που κάνει μία μωρομάνα, να δώ το παιδί μου να μεγαλώνει και να ακολουθεί τις δικές του/της πορείες στη ζωή. Σαν μάνα θα είμαι υπεύθυνη για τις δικές μου επιλογές, όχι για του παιδιού μου. Ετσι κι αλλιώς τα παιδιά, δεν είναι δικά ΜΑΣ, ανήκουν στον ουρανό και στη γή και στην πνοή που έχουν μέσα τους.
preza TV, Ευχαριστώ πολύ. Οσο για το περίεργο του το έθεσα γιατί με τσάντισε κάποιος πάρα πολύ σχετικά με τις προσπάθειές μου για παιδί..
Vivian, ευχαριστώ
Jason, αυτό το αν θα γινόμουν καλή μητέρα, μόνο τα παιδιά μπορούν να κρίνουν εκ των υστέρων πάντα.. Κανείς δεν ξέρει πώς θα αντιδράει στις εκάστοτε καταστάσεις που αντιμετωπίζουν οι σημερινές μαμάδες.. Εχω "προσπεράσει" (αυτή η λέξη πολύ μου άρεσε..)τις καταστάσεις απόκτησης παιδιού, πού και πού αναζωοπυρώνονται..αλλά πάλι στη λήθη καταλήγουν..
Καλό χειμώνα (όταν πέσει ο καύσωνας εννοώ)
Συγνωμη!
Το έσβησα μόνη μου.
συμπάσχω!
Εχω μια φιλη που αντιμετωπιζει αυτη την κατασταση και ειμαι αρκετα κοντα στο προβλημα.
Φοβαμαι οτι σε αυτες τις περιπτωσεις εχουν πολυ μεγαλοι σημασια και οι γιατροι.
Οπως και να εχει σου ευχομαι να αυτο να ηταν το τελευταιο αγκαθι ση ζωη σου
:-|
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΓΙΑ ivf
1. Δώστε ραντεβού με τον γιατρό συγκεκριμένη ώρα
2. Πριν ξεκινήστε επιβεβαιώστε την ώρα
3. Μην περιμένετε στην αίθουσα αναμονής περισσότερο από 30 λεπτά. Αν δεν εμφανιστεί στην ώρα του τι σας κάνει να πιστεύετε ότι σας έχει παρει στα σοβαρά. Θα υπαρχει κάποιος άλλος που θα θέλει να ασχοληθεί μαζί σας. ΑΛΛΑΞΤΕ ΓΙΑΤΡΟ
4. Στην πρώτη συνάντηση, θα πρέπει να γίνει μία οικονομοτεχνική μελέτη του εγχειρήματος
4α. Πιθανότητες επιτυχίας ( Πόσοι κύκλοι, πως συγκρίνετε με άλλα εργαστήρια, benchmarks etc. Με το παραμικρό που αρνηθεί να δώσει συγκεκριμένα στατιστικά στοιχεία και τα μασάει ΦΥΓΕΤΕ ΑΜΕΣΩΣ.
4β. Προϋπολογισμός
4γ. Πιθανές παρενέργειες των φαρμάκων ( Πόσο παλαιά είναι, πως ονομάζονται, υπαρχουν επιδημιολογικές μελέτες γιά την τύχη των γυναικών μετά την λήψη των φαρμάκων) διαδικασία γιά ενέσεις πότε θα γίνονται, ώρα από ποίον κλπ
4δ. Επιβεβαίωση των υποσχέσεων του γιατρού από άνεξάρτητες πηγές ( Πχ οικογενειακός γιατρός, Internet( εξαίρετη πηγή), άλλος ειδικός, Ψάξτε τα όλα εξονυχιστικά, χωρίς ΒΙΑΣΥΝΗ
5. Αν παρετε την απόφαση να προχωρήσετε, οι διάφορες διεργασίες ( πχ ωοληψιες, εμβρυομεταφορά να γίνει σε ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ και όχι σε Ιατρείο μέσα σε πολυκατοικία)
6. Ελέγξτε κατά πόσον το Βιολογικό εργαστήριο έχει άδεια λειτουργίας και υπαρχει σε εξωτερικό χώρο πινακίδα που να δηλώνει ευκρινώς γιά το τι γίνεται εκεί μέσα.
( Από το ΑΦΜ της απόδειξης μπορείτε μέσω ΔΟΥ να ελέγξετε τι είδους δραστηριότητα έχουν δηλώσει, επιτηδευματίες είναι....)
7. Εαν σε οποιανδήποτε στιγμή καταλάβετε ότι κάτι δεν παέι καλά, ΑΜΕΣΗ ΟΠΙΣΘΟΧΩΡΗΣΗ και ξανά έρευνα αγοράς γιά νέο γιατρό.
8. Μην σας παρασύρουν οι φωτογραφίες στο γραφείο του γιατρού από τα νεογέννητα. Μπορεί να είναι από κανονικούς τοκετούς και όχι από IVF
9. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ
cgp, καλά όλα αυτά..όμως στην πραγματικότητα εφαρμόζονται εκ των υστέρων, αφού έχουμε πρώτα φάει τα μούτρα μας..έτσι δεν είναι..?
Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα !!!!!!!!!!!!!
Έμεινα στήλη άλατος!!!
Ελπίζω να έχει αλλάξει το σύστημα των υιοθεσιών και να δίνουν παιδάκια σε άξιους ανθρώπους όπως είσαι εσυ....
το ivf άστο, εντάξει. η υιοθεσία όμως, γιατί να είναι τόσο δύσκολη; δεν θέλω να είμαι καχύποπτη, αλλά οι διάσημες μαμάδες που υιοθετούν παιδάκια πού τα βρίσκουν; έχουν προτεραιότητα στις λίστες; ή τα πράγματα άλλαξαν πια? ελπίζω να συμβαίνει το τελευταίο Μαρίνα.
από την καλή πλευρά: τυχερά γατάκια! :)
chloe, ΄για την υιοθεσία υπάρχουν πολλά κριτήρια και άπειρες εξαιρέσεις λένε π.χ. ότι χρειάζεται να υπάρχουν 2 άτομα (μπαμπάς-μαμά), σε ορισμένες περιπτώσεις τα δίνουν σε μία διάσημη μαμά πλήν ανύπαντρη. Διαφήμιση. Η ότι δεν γίνονται δεκτές αιτήσεις όταν ο ένας εκ των συντρόφων είναι άτομο με ειδικές ανάγκες..έδωσαν παιδί σε κάποιον διάσημο που είχε μέίνει σε αναπ. πολυθρόνα..Εμείς δεν είχαμε απλά κανέναν να μας βοηθήσει. Ούτε βέβαια ήμουνα διατεθειμένη να κάνω δωρεά ΠΡΙΝ παραλάβω το παιδί στα χέρια μου. Το γεγονός οτί ουδέποτε έδειξα προτίμηση για μωρό ή μεγαλύτερο παιδί, άλλης φυλής ακόμη και με κάποια αναπηρία (π.χ βαρύκοο) δεν μέτρησε ΚΑΘΟΛΟΥ. Απλά θεώρησαν ότι δεν τους κάνουμε. ΚΑι μας ξαπόστειλλαν.
Γλυκειά μου, μίλησες στην ψυχή μου: 1) περί γιατρών (και ας μη με συγχωρησει κανεις-το ίδιο μου κάνει) είναι στην πλειονότητά τους, για να νην πώ ΟΛΟΙ, έμποροι. Πειραματίζονται και δοκιμάζουν επανω μας νεες αγωγες και φάρμακα 2) περί υιοθεσίας. Τα ιδρυματα ειναι γεμάτα αλλά για υιοθεσια σου προτείνουν μόνο προβληματικά. Τα υπόλοιπα.... η μόστρα για να πιάσουν την καλή. Παιδί αποκτάς (από 2 περιπτώσεις φίλων)μόνο χέρι με χερι και κάτω απο το τραπέζι 3) Περι παιδιών ούτε 1 έχω ουτε 2 καλά να είναι! (το πόσα δεν ενδιαφέρει, πάντως πολλά). Εντάξει, σου δίνουν.... αλλά .... Μόνος σου μένεις με τον σύντροφό σου. Φεύγουν (όπως φύγαμε κι' εμεις) και έτσι πρέπει.... 4) Περί ζώων ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ!!!! (έχω απ' όλα)
Μαρίνα, αυτό που κάνεις είναι αξιοθαύμαστο. Ναι, αν είναι κάτι να γίνει ας γίνει, αλλιως δεν χρειάζεται να το πιέζουμε. Έχω δύο παραδείγματα στο συγγενικό μου περιβάλλον αλλά ένώ στο ένα η αντιμετώπιση από την πλευρά της γυναίκας είναι παρόμοια με τη δική σου, στο άλλο τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά: κατάθλιψη, νεύρα, τώρα εμφανίστηκε νευρική ανορεξία και φυσικά πολύ μίσος για όλο τον κόσμο. Κρίμα ! Θα διαφωνήσω κάθετα με μία κοινωνία που σε θεωρεί καταξιωμένη όταν έχεις κάνει παιδιά και σε κοιτάει με οίκτο όταν για κάποιους λόγους δεν έχεις κάνει παιδιά. Την ίδια στιγμή αυτοί οι προνομιούχοι γονείς διαμαρτύρονται, παραπονιούνται για τα παιδιά τους, ή τα μαλώνουν, τα καταπιέζουν, τα εγκαταλείπουν, τα δέρνουν κλπ κλπ
Όσο για τους ιατρούς και στο σύστημα των υιοθεσιών , μη σου πω ότι θέλουν και τα δύο βόμβα στα θεμέλια!
τωρα....καηκα !!!!
σνιφ..............φιλεναδα....με εστειλες......!!!!!
ΥΓ .....μην εγκαταλειψεις....η μανα μου με γεννησε μετα απο 13 χρονια προσπαθειες...και η τεχνολογια δεν ηταν και στα φορτε της το 1966 !!!!....
και ειδες τι παιδι βγηκα χεχεχεχε !!!!!!
ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ?
http://olonos.blogspot.com/2005/09/blog-post_25.html
Δημοσίευση σχολίου