πρίν 14 χρόνια, νοικιάσαμε με τον Κ αυτό το διαμέρισμα.. τη φωλίτσα μας. Δεν ήταν μεγάλο, μάλλον πρός το μικρό και cosy έφερνε, καμμία σχέση με τα σπίτια άλλων γνωστών μας.. σαν σήμερα το κλείσαμε. Ηρθαμε με όλη την οικογένεια να το δούν και εκείνοι και να χαρούν μαζί μας.
Ηταν και η Φ. μαζί, η μανούλα μου, κρατώντας ένα μεγάλο κλειστό κουτί. Οταν μπήκε στο άδειο διαμέρισμα άνοιξε το κουτί και απο μέσα άρχισε να σκορπάει καραμέλες.. όλων των ειδών και όλων των χρωμάτων..
"Βρε μαμά, γιατί το κάνεις αυτό..όλες αυτές τις καραμέλες που σκορπάς, ποιός θα τις μαζέψει?"
" Το κάνω σαν ευχή, για να έχετε μιά γλυκιά ζωή κόρη μου.. "
Σαν σήμερα
14 σχόλια:
Είχε και φεγγάρι(νομίζω πανσέληνος) και δεν έιχε άκόμη σύνδεση με ΔΕΗ το διαμέρισμα και βλέπαμε τους χώρους φωτισμένους στο φεγγαρόφως και γνωρίσαμε και τον ιδιοκτήτη με ημίτρελλο ύφος διότι είχε σπασει ο γιός το πόδι του και έτρεχε στην Βούλα γιά νάρθηκα.... και και και και και και και και και και και και και και....
omorfes anamnisis elpizo na kanete ta xronia 104 :) eftihismenoi panta
Psipsinel μου ευχαριστώ και σου αντεύχομαι ευτυχισμένη ζωή να έχεις με τον Δρακουμέλ σου.
Ευχές πολλές.
Οι παλιοί είχαν έναν όμορφο τρόπο να παραλληρίζουν κάποια πράγματα.
Ήταν αγνός και αφελής αλλά ήταν πραγματικά ξεχωριστός.
Πολύ γλυκό έθιμο, συνήθως όμως δεν τα τηρώ.
Καλή ζωή και γλυκιά όπως ευχήθηκε η μητέρα σου να έχεις στη "φωλίτσα" σου
:-))))) τι γλυκο!!!!
τι όμορφα...
να είναπ πάντα γλυκιά η φωλιά σας
!-))
Γλυκιά,σαν καραμέλα...;)))
Ευχές πολλές να ζείτε πάντα τέτοια με την ίδια γλύκα και ένταση
Να είναι πάντα γλυκιά η ζωή σας! :))
Είναι γλυκιά ως τώρα?
Πάλι καλά που δεν σκορπούσε ζάχαρη. (ωραίο έθιμο πάντως)
Σας ευχαριστώ πολύ
lianne, παρόλλα τα σκαμπανεβάσματα, παραμένει γλυκιά
Net kervere, πάντα υπάρχει και το χειρότερο, να σκορπουσε ζάχαρι, λιωμένα σοκολατάκια, μέλι, παστούλες πλίτς εδώ, πλάτς εκεί..ξέρεις τώρα..
Ωχ τι γλυκόοοο...με πήραν τα ζουμιά...ααα δεν είμαι καλά! Πολλά φιλιά στην μαμάκα σου...δεν ξέρω αλλά μου φάνηκε πολύ τρυφερή χειρονομία.
Δημοσίευση σχολίου