ΑΙΣΧΟΣ

Ποντίκια λέει ο Σκάϊ, βρήκανε μέσα σε πιάτα σούπας στο Δρομοκαϊτειο νοσοκομείο, όχι ολόκληρα αλλά υπολλείμματα ποντικιών, κουραδάκια, ένα κεφαλάκι εδώ, μιά ουρίτσα εκεί ..

Και προφανώς θα τα σερβίρανε στους ασθενείς που παρόλλο που έχουν ψυχικές διαταραχές διέκριναν τα ποντίκια, τα υπολλείμματά τους και τι άλλο δεν ξέρω που έπεσε στο καζάνι της σούπας που έφτιαχνε ο μάγειρας, αλλά που εκείνος δεν το πρόσεξε, έτσι κατέληξε στα πιάτα..

Και απο πού έπεσαν τα ψόφια ποντίκια? Απο το ταβάνι ή σουλατσάριζαν ελεύθερα πάνω στις κουζίνες και στους πάγκους, ή κατοικούσαν μονίμως μέσα στις κατσαρόλες? Στις οποίες άπλυτες όπως ήταν ο μάγειρες έβαλε τα υλικά της σούπας του?

Φαντάζομαι ότι οι κατσαρίδες θα θεωρούνται και pets, σαν γατάκια και σκυλάκια του σαλονιού, θα τις χαϊδεύουν και ίσως να τις βγάζουν βολτούλες με το λουρί..

ΑΙΣΧΟΣ!

Τι πράγματα είναι αυτά!. Πού ζούμε?

Και τι δουλειά κάνετε?

Σε μία κοινωνική εκδήλωση όπου προσπαθείς να πιάσεις κουβέντα με ανθρώπους που δεν έχεις ξαναδεί αλλά που μπορεί να ξαναδείς ή φιλικά κάποια άλλη στιγμή ή σε επαγγελματικό επίπεδο, η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό είναι

"Εσείς με τι ασχολείσθε?"

Ελπίζω με την ερώτηση αυτή να λάβω μία απάντηση που ξεκινώντας απο εκεί να ανταλλάξουμε κάποιες απόψεις, να πώ, να πουν για να περάσει ευχάριστα η ώρα και ίσως να κάνουμε κάποια κοινωνική γνωριμία που μπορεί να μείνει σε αυτό το επίπεδο αλλά μπορεί να εξελιχθεί και σε φιλία, παρέα κλπ.

Και παίρνω την εξής απάντηση

"Είμαι επεξεργαστής τζιτζικοδερμάτων ή αλλιώς tzitzikoderma processing consultant" .

Είναι να μην μείνω κάγκελλο?

Απο τη μιά προσπαθώ να συλλάβω τι μου είπε, ενώ η λογική έχει βγάλει κόκκινο πανώ ότι

α) τα τζιτζίκια δεν έχουν δέρμα

β) με κοροϊδεύει ασύστολα

γ) είναι άεργος και μου το λέει με αυτόν τον τρόπο

και απο την άλλη προσπαθώ να μην γελάσω μήπως έχω να κάνω με κάποιο τρελλό..οπότε

δ) δείχνω ένα σχετικό ενδιαφέρον .. και την κάνω πρός την πρώτη πόρτα και όπου με βγάλει.

Πάντως αυτή η περίπτωση είναι πολύ καλύτερη απο μία άλλη που είχε τύχει στον Κ όταν κατά την διάρκεια ενός επαγγελματικού δείπνου ρώτησε ευγενικά την κυρία απέναντί του "Εσείς τι δουλειά κάνετε" και εκείνη του είπε "Το ξύνω".

Δεν θα γράψω για τις αντιδράσεις του Κ, εμένα, των ανθρώπων που άκουσαν την κουβέντα αυτή.. πάντως η συζήτηση δεν προχώρησε γιατί δεν είχε νόημα ούτε το

"τι ξύνει"

"πώς το ξύνει",

"που το ξύνει",

"γιατί το ξύνει" και

"με τι το ξύνει" άσε δε το

"ποιός την βοηθάει να το ξύσει"..

Απο τη Σουηδία με αγάπη

Στη Σουηδία, - που είναι μιά προηγμένη χώρα, καμμία σχέση με τη δική μας την τσαπερδώνα- επειδή έχουν δύσκολες καιρικές συνθήκες και δεν είναι καθόλου σίγουρο αν ο εργαζόμενος ή ο μαθητής θα μπορεί επί καθημερινής βάσεως να πηγαίνει στον προορισμό του έχει φροντίσει και κτίσει το κράτος ένα πολύ καλό δίκτυο τηλεπικοινωνίας έτσι ωστε πολύς κόσμος να προτιμάει την εργασία απο το σπίτι του, δηλ. την Τηλεργασία..

Αυτό εφαρμόσαμε και εμείς σήμερα παρότι δεν είμαστε στη Σουηδία. Λόγω των καιρικών φαινομένων (που θα παραθέσω πιό κάτω) κάναμε δουλειά αλά Σουηδία, ναί και για να μη χάσω έφτιαξα και το μαλλί στο πιό ξανθό του, ή είμαστε Σουηδέζες ή όχι..

Να μην ακούω κακεντρέχειες για την ΔΕΗ και τον ΟΤΕ τα πουλάκια μου σήμερα ούτε στρατιωτάκια αμίλητα αγέλαστα να ήταν..όλα κανονικά, φαίνεται ότι όταν αναλαμβάνουν καθήκοντα τρομοκρατίας τα καιρικά φαινόμενα, οι δεηοτές δουλεύουν κανονικά ενώ οι άλλοι εισπράττουν τις κατάρες μας.. Κάθε μέρα κάποιος εισπράττει και μιά κατάρα, κάνει πολύ καλό γιατί ξεσπάς και δεν στα τρώει ο ψυχοτραλαλάς, στα τρώει βέβαια ο βενζινάς έ ! μη φωνάζετε το χρήμα πρέπει να κυκλοφορεί. Ολο γκρίνια απο το πρωϊ του Θεού!

Και τι πρωϊ! Ολο φώς και χαρά. Βγήκανε λοιπόν σήμερα τα παπάκια, συγνώμη ο Κ και εγώ, να πάμε να πάρουμε το αυτοκίνητο και είχαμε την πρώτη εκπληξη .. γιατί με το που δρασκελίσαμε το κατώφλι πέσαμε πάνω σε μιά σκούπα, ήταν του διαχειριστή της πολυκατοικίας που μαζί με τη γυναίκα του τυλιγμένοι σε μουσαμάδες με σκούπες στα χέρια κυνηγούσαν τα νερά μήπως μπούν μέσα στη πολυκατοικία.. ο ένας έτρεχε απο δώ να δέσει/σωσει κάποιο λουλούδι, η άλλη έσπρωχνε τα φύλλα μακριά απο τις σχάρες και εμείς στη μέση κυττάγαμε σαν χάνοι.. Αλλά δεν ήταν ο διαχειριστής που κυττάγαμε ήταν ο δρόμος μπροστά μας ο οποίος ήταν γεμάτος αυτοκίνητα, σπάνια περνάνε αυτοκίνητα απο εμάς γιατί έχει πολλά αδιέξοδα και να μπροστά μας, οδηγοί σε έξαλλη κατάσταση να ψάχνουν ένα δρόμο μη αδιέξοδο που ίσως τους οδηγήσει μακριά απο την παραλιακή πρός την Λεωφ. Βουλιαγμένης.. Απ΄ότι μας είπε κάποιος απο αυτούς μετά απο 2 ώρες κόλλημα, έφθασε κοντά στο παλιό αεροδρόμιο που είχε πλημμυρίσει και τους γυρίζανε πίσω...

Η Ελλάς της Αποχέτευσης

Αν σκεφτούμε ότι οι μηχανικοί της Μυκηναϊκής εποχής φτιάχνανε / βάζανε σιφόνια στα λουτρά των παλατιών τους θέλω να πιστεύω ότι οι μεταγενέστεροι μηχανικοί κατέχουν την γνώση της Υδραυλικής και μπορούν να κατασκευάζουν μερικά αποχετευτικά έργα γαμώ το τους γιατί βαρεθήκαμε να πνιγόμαστε..

Στην Ελλάδα του Μεσαίωνα είναι ντροπή τόσο για τους μελετητές όσο και για αυτούς που παραλαμβάνουν τα έργα να έρχεται μία μεγάλη βροχή και να υποχωρεί το οδόστρωμα στον δρόμο πρός Μαραθώνα, στη θέση Πατητήρια και να βγαίνει ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας - ο Πέτσας - με τις λάσπες μέχρι το γόνατο να τις σπρώχνει έξω απο το μαγαζί του.., όπου η παραλιακή έγινε λίμνη, η Λεωφ. Αμφιθέας ξανα ονομάστηκε Βουρλοπόταμος γιατί το τι κατέβασε δεν νοείται και τα αυτοκίνητα στη μέση να πνίγονται..

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Η Ελλάς παρόλλο που ανήκει στην Ευρώπη, διακηρύχθηκε επίτιμη χώρα του Τρίτου Κόσμου. Παρακαλούνται οι κάτοικοι όπως περάσουν απο τις Υγιειονομικές Υπηρεσίες της περιοχής τους, μαζί με τις οικογενειές τους για να εμβολιασθούν για χολέρα, τύφο, πανούκλα, ελονοσία και κίτρινο πυρετό, εμβόλια που είναι απαραίτητα για να ζεί κανείς στα Αφρικανικά κράτη.

Η γυναίκα του Καίσαρα

Παρακολουθώ στις εφημερίδες και στην τηλεόραση το "σκάνδαλο" για την Ελευθεροτυπία για την εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου και τα λοιπά..ο καθένας τάσσεται είτε υπέρ είτε κατά..Δεν θα σας τα πώ εγώ, βγάζετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας ανάλογα με τις πεποιθήσεις σας.

Αν θεωρήσουμε ότι μία εφημερίδα απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό που συνήθως συμφωνεί με τα γραφόμενά της, ή τουλάχιστον ασπάζεται την "γραμμή" που δίνει, τότε η εφημερίδα θα μπορούσε και να καθοδηγεί τα μυαλά των αναγνωστών της.

Την ίδια θεωρία ας την εφαρμόσουμε και σε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση, εκπομπές που έχουν το τρόπο τους να δημιουργούν εικόνες και καταστάσεις όπου το κοινό καλείται να πάρει θέση, να μπεί δηλαδή μέσα στην εικόνα. Και εκεί είναι η παγίδα. Απο τη μιά το κοινό εξίσταται στα γεγονότα -σκάνδαλα που του κουνάνε μπροστά απο τη μύτη του (οι απόψεις της Ελευθεροτυπίας για τα ολυμπιακά έργα και η κα Βεντουράκη) και απο την άλλη δεν καταλαβαίνει ότι τα γεγονότα έχουν σκηνοθετηθεί έτσι ώστε το κοινό να παίρνει τη θέση που περιμένουν να πάρει, την προσχεδιασμένη αντίδραση.

Ετσι δουλεύει η σκανδαλοθηρία.

Βάζει την είδηση σε ένα Χ περιβάλλον, με ντεκόρ κατάλληλο, φέρνει για αποδείξεις τις γνώμες διαφόρων γνωστών-αγνώστων, καταγράφει συνομιλίες όπου "η άλλη άποψη" μπαίνει σε θέση αμυντική και αναγκαστικά υπερασπίζεται τον εαυτό της και βέβαια όταν μας βάζουν στη γωνία (φταίμε-δε-φταίμε) λέμε και μιά κουβέντα πάρα πάνω ώστε ΤΟ ΚΟΙΝΟ να πάρει την αναμενόμενη θεση, υπέρ του σκανδαλοθηρικού.

Δεν θα πώ τίποτα για το αν είχε ιδέα ο κ. Φ. τι ποιούσε η σύζυγός του την ώρα που η εφημερίδα στην οποία εκείνος έγραφε προωθούσε κάτι άλλο. Κάποιοι είπανε ότι η γυναίκα του Καίσαρα δεν φθάνει να φαίνεται τίμια πρέπει και να είναι.

Εμένα θέλω να μου εξηγήσουνε γιατί η σύζυγος του Καίσαρα, δεν πρέπει να έχει δικιά της επιχειρηματική οντότητα, ανεξάρτητη καριέρα, δικό της πνεύμα αλλά πρέπει να παίρνει την υπό σκιάν θέση "η κυρία του Κυρίου" ?

Γιατί να χρησιμοποιείται η καριέρα της σαν όπλο επίθεσης κατά του συζύγου της ? Επειδή ο σύζυγος έχει μιά εξέχουσα θέση στον Τύπο? Πρέπει λοιπόν εκείνη, να παρατήσει την επιχειρηματική της δραστηριότητα και να κάτσει σπίτι να γυρίζει το τυρί, να κάνει τσάγια, χοροεσπερίδες και επισκέψεις στα ορφανοτροφεία, ώστε να μη γίνει ποτέ αντικείμενο επίθεσης στα του Κυρίου της, σωστά? Να πάψει να υπάρχει επειδή he rulez?

Αν η κυρία αυτή έχει κάνει κάτι παράνομο, να επέμβει ο Νόμος και να την καθίσουν στο σκαμνί. Οχι όμως να την χρησιμοποιούν για να βάλλουν κάποιους άλλους.

Γιατί είναι ανήθικο.

Οπως ανήθικη είναι και η σκανδαλοθηρία.

Real daily madness

Αχ τι μέρα και αυτή σήμερα..

Καθαρή τρέλλα

όχι τρέλλα απο τη χαρά που βρέχει, τρέλλα απο τη μαλακία που μας δέρνει.. Η καθημερινότητα πως καταφέρνει και γίνεται σκέτη παράνοια, αλλού ξεκινάς, αλλού βρίσκεσαι, 10.000 πράγματα έχουμε στο μυαλό μας αλλά δεν είμαστε κεφάλες, μερικοί είναι, αλλά όχι εγώ..

Ξεκινάω το πρωϊ σήμερα μαζί με την κα Π που πάει να κάνει εξαγωγή σε ένα δόντι που της έσπασε, έχω αφήσει την κοπέλλα μόνη στο σπίτι να καθαρίζει και έξω γίνεται της πουτάνας...ουρές τεράστιες απο ξετρελλαμένους κακομοίρηδες σαν και μένα ...μετά απο 1 ώρα φθάνουμε στην Αμφιθέας για να απολαύσουμε την ανταμοιβή του κόπου καθυστερήσεώς μας, ένα φρεάτιο στη μέση του δρόμου έχει γίνει συντριβάνι, τα νερά πηδάνε ψηλά και ο Δήμαρχος Π. Φαλήρου δεν ηρθε για να βάλει και τα απαραίτητα φωτάκια και να γίνουν "τα νερά που χορεύουν"....μεγάλη του παράλειψη...θα του κάνω παρατήρηση όταν τον δώ, αν και έχω και μερικά ραμματάκια για τη γούνα του..όπως να πάει να μαζέψει τα σκατά απο τα πεζοδρόμια..βαρέθηκα να τα βλέπω, να τα μυρίζω και να τα πατάω..και άλλοι έχουν ζώα στο σπίτι( και δίποδα και τετράποδα) αλλά τα μαζεύουμε ρε πούστη τα σκατά τους, σε μιά σακκουλίτσα αλλά βλέπεις οι Παλιοφαληριώτες είναι πολύ χάϊ για να λερώσουν τα χέρια τους...πόσο μάλλον ο Δήμαρχός τους..κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση.

Αφήνω την κα Π. στον οδοντογιατρό να την κουτσουρέψει και πάω για μιά βόλτα στην παραλία.. Ο αέρας λυσσομανάει αλλά δεν κάνει κρύο. Βεβαίως δεν έχω ομπρέλλα, τι να την κάνω, άχρηστη μου είναι όταν φυσάει γιατί γυρίζει ανάποδα, μαζεύει τα νερά σαν δεξαμενή και μετά όταν βαρύνει αποφασίζει απο δικού της να ξαναγίνει ομπρέλλα και εγώ μούσκεμα..

Το κύμα ψηλό, γκρι σκούρα είναι η θάλασσα στο βάθος αλλά πρασινιζει πρός την παραλία, πρός το χωματί της είναι..απο τον ανακατεμένο βυθό..θυμάμαι παλιά ένα φίλο που είχα που ήτανε δύτης και μου έλεγε ότι όταν η θάλασσα έχει καταιγίδα στην επιφάνεια, απο κάτω είναι όλα ήσυχα...γαλήνια δεν τρέχει τίποτα...μόνο τα ψάρια που κατεβαίνουν πιό βαθιά και κολυμπούν ατάραχα.. Η τέλεια σύμπνοια.. Γυρίζοντας πίνω και ένα ωραίο εσπρεσάκι που πήρα απο ένα όχι πολύ φλάσυ μαγαζί, ένα απλό καφενείο απο εκείνα που μόνο άντρες πάνε και παίζουν πρέφα..

Γυρίσαμε σπίτι κατά τις 12.00 η Π. πονεμένη και εγώ σχετικά ήρεμη. Βρήκα την κοπέλλα κλαμμένη, κατά τα φαινόμενα η Αστυνομία συνέλαβε το φίλο της για κάποιο λόγο, ήθελε να φύγει να πάει να τον βρεί , πού πάς της λέω, ξέρεις που θα πάς?..σαν παλαβή έφυγε γρήγορα-γρήγορα..και μετά έπεσε ο κεραυνός και πήρε μαζί του τη ΔΕΗ και τον ΟΤΕ...Η ΔΕΗ πιό συνεπής στα ραντεβού της επανήλθε σε 5 λεπτά, ο ΟΤΕ όμως ο κερατάς έδωσε ρεσιτάλ..στο διάλο τίποτα δεν λειτουργεί δεν καταλαβαίνω γιατί δεν λειτουργεί, εγώ πώς λειτουργώ βρέξει -χιονίσει? Τι θα πείς στον μπάρμπα τον Διευθυντή σου, ξέρεις δεν γουστάρω το μουστάκι σου αν δεν το κόψεις δεν έρχομαι? Ενώ ο ΟΤΕ..χλάτς σου κόβει τον βήχα είτε είσαι παπάς είτε ζευγάς.. όχι τι νόμιζες?

Κάτι γίνεται που όλοι συνεισφέρουμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε.. Δεν μπορεί η κάθε βροχούλα να φέρνει μιά καταστροφή τόσο εύκολα.. βραχήκαν λέει τα καλώδια και γιατί βραχήκαν? γιατί έπεσε πολύ νερό, ήταν κοντά στην επιφάνεια...και γιατί δεν τα θάψατε πιό κάτω..μα δεν γινόταν, διότι τουτο κείνο..απο δικαιολογίες άπειρες..το αποτέλεσμα κάτσε χωρίς θέρμανση, φώς, τηλέφωνο όποτε βρέξει, επειδή στην τελική κάποιος δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, όχι μη κυττάς δίπλα σου, μπορεί να είναι ο μπαμπάς σου, ή εσύ. Πόσοι και πόσες κάνουνε κοπάνα απο τη δουλειά μέρα μεσημέρι, τάχα για επαγγελματικό ραντεβού και καταλήγουν στα πηδηχτοξενοδοχεία της Γλυφάδας..κάνουν τους αδιάφορους ενώ μπαίνουν μέσα...κάτι σας έπεσε μαντάμ...εδώ..ω! σας ευχαριστώ θερμά..να σας κεράσω μιά τζιτζιμπύρα..μέσα...στο δωμάτιο 1001 νύχτες ή στο υδρομασάζ της Χαλιμάς.. Το ίδιο είναι με αυτούς που φτύνουνε στο δρόμο, απο παιδί πίστευα ότι κάτι σιχαμένοι κωλόγεροι έφτυναν.. και ακόμη κωλόγερους που φτύνουν έβλεπα..μέχρι σήμερα που είδα έναν πιτσιρικά κατ΄άλλα καλοντυμένο να φτύνει και λέω οι κωλόγεροι προηγουμένως ήταν νέοι...δεν φτύνουν οι άλλοι, εσείς φτύνετε σκατόπαιδα..

Ας με συγχωρήσουν όσοι διαβάσουν αυτές τις γραμμές τα πήρα άσχημα αυτές τις μέρες γιατί κάθισα και είδα τηλεόραση και 2 βράδυα και τρελλάθηκα. Οχι απο τη χαρά μου, κάτι έπαθα εξ΄ού και το άνωθεν/κάτωθεν κείμενο.. Τι μαλακίες σήριαλς είδα...και τα έχουν και κατάλληλα για τα παιδάκια..

Πάρα πολύ κατάλληλο είναι εκείνο το σίριαλ που ο σύζυγος μεγαλοδικηγόρος, η σύζυγος έχει μπουτίκ, ζούνε στο σούπερ-ντουπερ σπίτι, μόνο που η σύζυγος έχει γκόμενο έναν άλλο παντρεμένο και ξαφνικά μαθαίνει ότι ο γκόμενός της ο παντρεμένος έχει και γκόμενα άλλη πέρα απο αυτή. Δηλαδή εξυπηρετεί γυναίκες 3 στον αριθμό!! Πολύ εκπαιδευτικό για τη κόρη σας κυριές μου, άντε και στα δικά της ! Να παντρευτεί για τα λεφτά και να δίνει-τρώει κερατάκια!

Η το άλλο με τον Φέρτη που τα έχει με μιά πιτσιρίκα που στήνει κάμερα στο δέντρο για να "τραβήξει" τις ερωτικές τους στιγμές στο αυτοκίνητο και μετά να στείλει τις φωτο στη κα Κερατοπούλου-σύζυγο..απλά μαθήματα ζωής και αυτά για την κορούλα σας...

Ευτυχώς που βάλανε το αφιέρωμα για τον Μίνω Βολανάκη και συνήλθα κάπως.. γιατί για μιά στιγμή νόμισα ότι είχα μετοικήσει στη Ζουρλουλάνδη..

Από επικοινωνία

πάνε τα blogs καλά?
αναρωτιέται ο Panagiotis ο μονιτοράς

έτσι έφτιαξε το πείραμα αυτό που
ή σε υψώνει
ή σε χαμηλώνει
αργότερα μπορεί και να στα χώνει
αλλά δεν σε αφήνει σε ησυχία
να κοιμάσαι πάνω στα θρανία
ή στις δουλειάς τα εργαλεία..

για να δεί
αν τα μπλόκια
έχουν πέραση πολλή..

Η διάσπαση του ατόμου

Αναρωτιέμαι για τη σχιζοφρένεια

Λένε ότι οι σχιζοφρενείς είναι άτομα με πολλαπλή προσωπικότητα που όταν τους πιάσει έχουν το ακαταλόγιστο. Εχουν κομματιάσει τον εαυτό τους, το άτομό τους και δεν το ελέγχουν..

Δηλαδή

εγώ που έχω 4,0005 blogs (το δεκαδικό είναι οι βιβλιογνώμες που δεν είναι δικές μου, απλά συνεισφέρω) και

πότε γράφω τρέλλες στο ένα,

σοβαρές ασυναρτησίες στο άλλο ή

γιουσουρουμάρω τις αναμνήσεις μου στο τρίτο και

τολμώ να κάνω και κριτική στα βιβλία που διάβασα τρομάρα μου όταν

δεν είμαι υπό την επίρρεια όλων των παραπάνω....

εγώ που είμαι πότε στα πάνω-πάνω μου και πότε στα κά΄
ά¨αάάάάάάάά
κάάάτω μου πιάσε πάτο μου


μήπως αυτό σημαίνει
ότι πρέπει να ράψω ένα ζουρλομανδύα καλού-κακού?

Παλιές ονομασίες

Χθές είχαμε βγεί με κάτι φίλους και μιλάγαμε γενικά για τα παλιά, πήγαμε και τους πήραμε απο το Μπογιάτι που κατοικούν σχεδόν μόνιμα, με σκοπό να πάμε σε μία ταβέρνα στις Κουκουβάουνες, αλλά επειδή δεν την εντοπίσαμε τελικά, καταλήξαμε μετά απο μεγάλη διαδρομή στο Λιόπεσι για μπριτζόλες..

Τα μέρη αυτά ακούγονται άγνωστα έχουν αλλάξει, όπως όλα αλλάζουν συνεχώς. θυμάται κανείς πως λέγεται η Μαγκουφάνα (που μας πήγαιναν εκδρομές με το σχολείο) και που είναι το Χαρβάτι?

Μήπως ξέρετε άλλα παλιά ονόματα τοποθεσιών, που δεν υπάρχουν πιά?

Σαν βγείς στον πηγαιμό για Εφορία..

Σήμερα το πρωϊ είχα δουλειά στην Εφορία. Επρεπε να πάω να ζητήσω ένα αντίγραφο μιάς ειδικής δήλωσης φόρου που είχα κάνει πρίν 3 χρόνια, σχετικά με τον θάνατο της μητέρας μου. Με λίγα λόγια θέλω μία θεωρημένη φωτοτυπία.

Εξω απο το γραφείο που έπρεπε να πάω είχε μία ουρά 20 ατόμων, άλλοι ήσαν όρθιοι, αλλοι είχαν στριμωχθεί σε ένα καναπεδάκι.

Στο γραφείο αυτό, στο οποίο εργάζονται 7 γυναίκες, μπαίνουμε μέσα ένας-ένας γιατί αμα μαζεύεται κόσμος νευριάζουν, μας βάζουν τις φωνές και μας πετάνε έξω με τη δικαιολογία "ότι δεν μπορούν να δουλεύουν με εμάς πάνω απο το κεφάλι τους - γιατί τις πνίγουμε" (τώρα πώς εγώ που επί σειρά ετών δούλευα με 50 νοματαίους πάνω απο το κεφάλι μου, δίπλα, πίσω, σε απόσταση αναπνοής, ο ένας να ζητάει το τούτο του, η άλλη το κείνο της, όλοι βιαζόντουσαν , τότε ήταν αλλιώς, εγώ ήμουνα στον ιδιωτικό τομέα, ενώ στο Δημόσιο είναι προφανώς μη-μου-άπτου, τρομάζουν εύκολα και μετά έχουν ψυχοσωματικά προβλήματα . Επίσης παλιά που η ουρά έμπαινε στα γραφεία μέσα οι κυρίες αυτές δεν βιαζόντουσαν καθόλου να εξυπηρετήσουν τα χέρια που τους έθρεφαν - δηλαδή εμάς - και είχανε 2 μέτρα γλώσσα για όποιον παραπονιόταν) .

Ερχεται η σειρά μου μπαίνω μέσα με το καπέλλο στο χέρι σαν να μπαίνω σε εκκλησία. (Γιατί αν μπείς μέσα στην Εφορία σαν κανονικός άνθρωπος ή με τουπέ, τσαντίζονται και κάνουν 1001 κόλπα για να μη γίνει η δουλειά σου, αν είσαι δε και νευριασμένος...εκεί πιά, είναι ικανές να σε σκοτώσουν, σε βρίζουν πατόκορφα και σε πετάνε έξω, ενώ αν πάς γονυπετής - ένα μπουκαλάκι γάλα να αγοράσω στο παιδάκι μου καλή μου κυρία - ελπίζεις κάτι να γίνει).

Ρωτάω την υπάλληλο αν σε αυτή την υπηρεσία θα μου βγάλουν αντίγραφο του συγκεκριμμένου εγγράφου. Και γίνεται ο εξής διάλογος.

_ Γιατί το θέλετε το χαρτί?
- Μα σας είπα ότι έχασα το πρωτότυπό που μου είχατε δώσει και το θέλω για το φάκελλό μου
- Σιγουρα θέλετε το συγκεκριμμένο, δεν έχει νόημα το τι θα το κάνετε..
- Σας είπα και πάλι, έχασα το πρωτότυπο και είπα μήπως η εφορία μου δώσει αντίγραφο

Εκείνη το βιολί της, τι το θέλω το χαρτί. (Χριστιανή μου, τι σε νοιάζει τι το θέλω το χαρτί, για να το φάω θέλω, κατσίκα είμαι χαρτιά τρώω) μου ήρθε να της πώ αλλά βεβαίως δεν το είπα.
Αρχισε να αγριεύει και να λέει
- "Δεν θα σου δώσουμε κανένα χαρτί αν δεν μας πείτε τι το θέλετε, γιατί κάτι κρύβετε εδώ.".

Αρχισα να πονηρεύομαι.

- Της εξήγησα ότι τίποτα δεν κρύβω απλά ο λογιστής μου μου είπε ότι πρέπει να έχω αυτό το χαρτί.
- "Ετσι μπράβο κοπέλλα μου, πές το πιά μας έσκασες! (????) ότι ο λογιστής σου το ζήτησε και όχι ότι σου ήρθε έτσι απο τον ουρανό να μας κουράσεις για το τίποτα!!! "

Και βλέποντας μάλλον τα γουρλωμένα μου μάτια, συνέχισε ότι πολλοί έρχονται και τους ζητάνε διάφορα μόνο και μόνο για "να τρώνε την ώρα των Δημοσίων Υπαλλήλων" ενώ στην πραγματικότητα δεν τα χρειάζονται αυτά που ζητάνε, ενώ αν ρώταγαν κάποιο νομικό πρόσωπο ή λογιστές θα ζήταγαν το σωστό έγγραφο και όλοι θα ήταν μιά χαρά..
Μου έκανε και χάρη δηλαδή.

Μόνο που δεν εξυπηρετήθηκα γιατί πρέπει πρώτα να υπογράψω μία υπεύθυνη δήλωση ότι είμαι εγώ η ίδια που ζητάω το χαρτί και να το πιστοποιήσει αυτό ένα ΚΕΠ και μετά να κάνω αίτηση που θα την πρωτοκολλήσω και να ξανακάτσω στην ουρά των 20+ ατόμων ώσπου να έρθει η σειρά μου για να περάσω, να πάρουν τα χαρτιά μου, να ψάξουν στο κομπιούτερ να δούν αν ο φάκελλος που ζητάω έχει περαστεί στη μνήμη και να μου δώσουν την εκτύπωση αφού τη σφραγίσει η μεγάλη διευθύντρια του ορόφου, (άλλο γραφείο, άλλη ουρά).

Αν όμως το έγγραφό μου είναι της πρό Internet εποχής της Εφορίας (άλλο το Internet της Ελλάδος και άλλο το Intetnet της Εφορίας) τότε θα είναι καταχωρημένος ο φάκελλος στα κατάστοιχα της Εφορίας, οπότε θα πρέπει να βρεθεί και όχι απο τις χαριτόβρυτες αυτές κυρίες που είναι ντυμένες στην τρίχα με άψογο μανικιούρ, σιγά μη μαδήσουν και το μανόν, άλλοι νεοδιορισμένοι ποντικοί θα πάνε στα κελλάρια να βρούν το φάκελλο, "οπότε κυρία μου θα σας δώσουμε ένα χαρτάκι να περάσετε σε 10 μέρες" (τόσο θέλουν οι ποντικοί να κατέβουν στα κελάρια) να το πάρετε" (και να περιμένετε σε άλλη ουρά 20+ ατόμων) . ¨

ΟΜΩΣ

λέει η προϊσταμένη (που ώς τώρα δεν είχε πεί κίχ, μόνο κάπνιζε) να έχετε υπόψη σας ότι αν δεν βρεθεί ηλεκτρονικά, ούτε και στο αρχείο, ίσως να έχει πάει ολόκληρος ο φάκελλος στο Υποθηκοφυλακείο οπότε θα το αναζητήσετε εκεί..

- Καλά εσείς μέσω του Η/Υ δεν μπορείτε να δείτε αν όντως έχει πάει Υποθηκοφυλακείο για να μην χάνω χρόνο?

- Βεβαίως και μπορούμε , λέει ο Φωτεινός Παντογνώστης του εν λόγω τμήματος αλλά αυτό θα σημαίνει νέα αίτηση και περισσότερες μέρες αναμονή (λόγω του πήγαιν' έλα προφανώς των ηλεκτρονικών αιτήσεων..). Καλύτερα για σας θα ήταν να πάτε κατευθείαν στο Υποθηκοφυλακείο απο την αρχή και αν δεν έχει πάει εκεί, έρχεσθε και απο εδώ..

Και με ξαπόστειλε.

Φαίνεται ότι δεν είχα αρκετά αξιολύπητο ύφος..

Βρέχει

I'm singing in the rain
τα πήρα in the brain
the roads are full of cars
God! I am pissed off once again!

I don't know what I've done
and the people don't understand
that'd be easier to use the tram
than be stuck and ...on the run!

Στέκονται όλοι στην ουρά
ωραία και καρτερικά

με μούτρα να!! κατεβασμένα

βρίζουν τη τύχη τους αυτή
να κολλήσουν στη βροχή..
ενώ εκεί στ' αριστερά

περνούν τα τράμ καμαρωτά!

Μήπως κύριοι οδηγοί

είσαστε πολύ κουτοί?

Η πίσω πόρτα του Παραδείσου

Χθές που τρώγαμε το μεσημέρι μαζί με τον Κ. και την κυρία Π. (ετών 85) έγινε ο εξής διάλογος.

Π : "Μαρίνα μου δεν έχω κανένα παράπονο μαζί σου, μου έχεις πάρει ΤΑ περιοδικά για να βλέπω τι γίνεται στον κόσμο και στην Ελλάδα, ποιός τα έχει με ποιά, τι λέει η Τατιάνα και πως έπαθε το ατύχημα η Μαντόνα, το καλύτερο όμως δεν μου το έχεις πάρει ως τώρα και απορώ πώς σου ξέφυγε.."

Μ : "Ποιό περιοδικό θέλεις?"

Π : " Το Νίτρο"

Μείναμε και οι δυό κάγκελλο.

Π : " ...το Νίτρο που το διαβάζαμε ανελλιπώς μαζί με τον συγχωρεμένο τον άνδρα μου...μα τι πάθατε, τι μούτρα είναι αυτά... μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε το Νίτρο? Το βγάζει ο Κωστόπουλος, που παλιά έβγαζε το Κλίκ.."

Και βλέποντας τα γουρλωμένα μας μάτια συνέχισε την επιμόρφωσή μας..

Π : " τον ξέρετε δα τον Κωστόπουλο που τα είχε παλιά με την Μελίνα Μερκούρη, πρίν παντρευτεί την Μπαλατσινού...πολύ σέος κύριος και το περιοδικό του λίαν επιμορφωτικό όπως μου είπε η Σ και η Μ φίλες μου... . Γιατί χρυσή μου, (εδώ πρέπει να είδε το σηκωμένο μου φρύδι) τι παραπάνω έχει το Fortune που διαβάζεις που όλο για τα εξωτερικά μιλάει, τις Αγγλίες, Αμερικές, ενώ το Νίτρο έχει άκρως ενδιαφέροντα θέματα για την Ελλάδα ρε γαμώτο? "

Σηκώθηκα λοιπόν και εγώ και της αγόρασα το Νίτρο για να μάθει που βρίσκεται η " πίσω πόρτα του Παραδείσου" και ότι στην Ελλάδα έχουμε "business ass usual" από θέματα θρησκείας και πολιτικής αλλά και για τα καθημερινά όπως "ποιός πηδάει τι" και "ποιός πλένεται 1 φορά το μήνα"..

Και της το έδωσα στο χέρι

Κυττάει η Π το εξώφυλλο (που έχει μία ημίγυμνη) και απορεί:

Π : " μά τι πράγμα είναι αυτό! Πώς την βάλανε έτσι ημι-τσίτσιδη στο εξώφυλλο?"

(και που να δείς και το εσώφυλλο...σκέφτηκα)..

Ο Παλιατζής

Επειδή αυτές τις μέρες είμαι λίγο στενοχωρημένη, αποφάσισα να εκτονωθώ επιτιθέμενη σε κάποιες αποθήκες που έχω και που, ναι μεν τις μισώ, αλλά που κάποια στιγμή χρειάζεται να σταματήσω να τις μισώ και για να γίνει αυτό, πρέπει να τις αντιμετωπίσω, όπως θα αντιμετώπιζα μιά στρατιά απο κατσαρίδες, (μπρρρρ!) παρόλλο τον φόβο μου για αυτές..

Δυναμικά λοιπόν φορώντας στολή Αμεσης Δράσης, στολή που με προστατεύει απο τη σκόνη, βρωμιά, αράχνες, ζουζούνια που πέφτουν απο το ταβάνι, σκολόπενδρες, 40ποδαρούσες...ποντικοσκατά και άλλα χαρμόσυνα.. και που αποτελείται - η στολή - από παλιά φόρμα γυμναστικής και πράσινη νάυλον σκούφια που φοράνε οι γιατροί και ένα ζευγάρι γάντια της κουζίνας και ελβιέλλες, αποφάσισα χθές να αρχίσω επίθεση απο τα μετόπισθεν..να τους τη φέρω δηλαδή πλαγίως..γιατί μετωπικά αδύνατον, χρειάζομαι και 2-3 άντρες να σηκώσουν τα χμ βάρη της ζωής, τα βάρη των επίπλων κλπ...που δεν έχω αρκετούς μύς για να τα σηκώσω μόνη μου..πρέπει να φάω κι άλλο κουάκερ για να δυναμώσω..(μπλιάχχχ! σιχαίνομαι το κουάκερ..)

Εβγαλα μερικά πραγματάκια - τα πιό εύκολα - τα έπλυνα στη βρύση του κήπου, τα σκούπισα και τα ετοίμασα για φωτογράφηση.

Εφτιαξα και ένα μπλόγκ για να τα ποστάρω..

Αν σας αρεσει κάτι..μου λέτε..

Αν πάλι δεν σας αρέσει.. μου λέτε..

Κουβέντα να γίνεται..

Νεφέλες..

Τα σύννεφα είναι το αγαπημένο μου καιρικό φαινόμενο. Είτε είναι μικρούτσικα λευκά σαν μπαμπάκι, είτε μαβιά, παχιά και θυμωμένα..με μαγεύουν, με μάγευαν, πάντα θα τ' αγαπώ.


Δεν ξέρω τι είναι αυτό που έχω για τα σύννεφα. Ισως το ότι η
συγκέντρωσή τους πάντα προμηνύει αλλαγές. Αλλαγή στον άνεμο, αλλαγή στη θερμοκρασία, αλλαγή στον καιρό, αλλαγή στο πεδίο, αλλαγή στα σχέδια των ανθρώπων ,

Αλλαγή στα ρούχα μας
Αλλαγή στη διάθεσή μας

και προσμονή

για κάτι νέο που θα φανεί, μετά το ουράνιο τόξο.

Θα τη σφάξω τη κότα

Τσαντίστηκα πρωϊ-πρωϊ και τα πήρα. Αιτία, η παραδουλεύτρα που έρχεται 1 φορά την εβδομάδα και καθαρίζει..

Είναι γεγονός ότι την ξέρουμε πολλά χρόνια, είναι καλή κοπέλλα και δουλευταρού.

Επίσης είναι γεγονός ότι είναι και πολύ ζημιάρα

Οι γάτες μου δεν κάνουν καμμία ζημιά

Η κοπέλλα όμως...δεν παίζεται..

Μας έχει ταράξει στις ζημιές και δεν μιλάμε για ένα ποτήρι ή πιάτο, αυτά άστα...(τα πιό καθημερινά έξω, τα άλλα μαζί με γυαλικά τα κρύβουμε), αλλά για ΜΕΓΑΛΕΣ ζημιές.

Ξέρεις τι σημαίνει να έχεις στρωθεί να δείς τον αγώνα και να έχει χαθεί το τηλεκοντρόλ?

Τρώς τη πολυθρόνα, τα χέρια της και τα ποδαράκια. Ισως να φάς και τον καναπέ.

Ψάχνεις όλο το σπίτι να βρείς το ρημάδι και στο τέλος την παίρνεις τηλέφωνο.

1) Αν το θυμηθεί σου λέει ότι το έβαλε στο ντουλάπι του μπαλκονιού με τις σκούπες. Τη στέλνεις πάραυτα στο διάολο για τη κουταμάρα της, πάς το παίρνεις, βλέπεις αν λειτουργεί ακόμη (γιατί μπορεί να το έβαλε και στον κουβά με το νερό, για να ξεβρωμίσει και βεβαίως πάπαλα) και εάν όντως λειτουργεί βλέπεις τον αγώνα.

2) Αν δεν θυμηθεί που το έχει χώσει...παίρνεις δρόμο και βλέπεις τον αγώνα απο τον γείτονα, το καφενείο ή δεν τον βλέπεις καθόλου και την επομένη αγοράζεις νεο τηλεκοντρόλ..

Ξέρεις τι σημαίνει να αλλάζει τη θέση στα κουζινικά σου και να μη σου λέει που στο διάολο έβαλε το μίξερ, λεμονοστίφτη, φίλτρα του καφέ, καφέδες, μπρίκια κλπ...

Μες τη νύχτα, σαν το φάντασμα ψάχνω τα ντουλάπια να βρώ άσχετα πράγματα αλλά όχι το ποθητό..ψάχνω ένα κύπελλο να πιώ τσαγάκι και βρίσκω το μπουκάλι με τη βενζίνη που την έψαχνα πρίν μιά εβδομάδα για να καθαρίσω κάτι..

Ανοίγεις το ψυγείο και μπορεί να βρείς εκεί μέσα τη χλωρίνη να δροσίζεται

Πάνω στο τζάκι ξεκουράζεται η πατσαβούρα που σκουπίζει το μπιντέ και την τουαλέττα

Στο γραφείο έχει γραφική ύλη, βεβαίως-βεβαίως αγαπητή κα Παπασταύρου μου, μπορεί όμως και να έχει ξεμείνει και ένα μανταλάκι, ένα σακκουλάκι καφέ Λουμίδη, ένα κουτάλι..

ή όταν πάς να κοιμηθείς και να ακουμπήσεις το κεφαλάκι σου στο μαξιλάρι, γκάπ! βρίσκεις το τηλεκοντρόλ του dvd που είχες χάσει πρίν ένα μήνα, παρήγγειλες άλλο, πήρες το καινούργιο.

Το παλιό, το είχε βρεί, αλλά δεν ήξερε τι να το κάνει, το έθαψε λοιπόν σε ένα σκοτεινό μέρος κάπου...και όταν κάναμε γενική καθαριότητα το βρήκε, θεώρησε ότι σαν εξάρτημα ανήκει στον άνδρα του σπιτιού και το κότσαρε στο μαξιλάρι του..

Εσπασε και την κουλούρα της τουαλέττας. Δεν καταλαβαίνω πώς έσπασε την κουλούρα, δεν έκατσε επάνω της με δύναμη, ούτε χόρεψε τσιφτετέλι για να δεί πόσο γρήγορα θα πέσει μέσα, ούτε τη χτύπαγε με την ξεσκονήστρα των χαλιών..εντούτοις την κομμάτιασε...

ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΛΕΞΗ

Και αμα της πείς και τίποτα, ανοίγει τις ματάρες της, παίρνει το ύφος της αθώας περιστεράς, δανείζεται και το φωτοστέφανο του Αγίου Ονουφρίου και ορκίζεται ότι δεν το έκανε εκείνη,

αλλά ποιός το έκανε? Ισως να διακατέχεται, να της έχουν κάνει μάγια, οι χυλοπιττιασμένοι γκόμενοι που σφαζόντουσαν για εκείνη (παλιό πόστ)..., ίσως να έχει το ακαταλόγιστο, το ανεξέλεγκτο.... ένα είναι σίγουρο, όταν τη τσακώσω επ αυτοφόρω με τα σπασμένα στα χέρια...κουνάει το κεφάλι της και μονολογεί "δεν το πιστεύω ότι το έκανα εγώ αυτό"!!!

Επειδή λοιπόν, όπως μου έχει εκμυστηρευτεί, τρώει πολύ κοτόπουλο

και επειδή η νόσος των πουλερικών είναι της μόδας

τώρα που σφάζουνε τα πετεινά του ουρανού, να τη σφάξω και αυτήν ώς "κάτοχο μυαλού κότας" να τελειώνουμε?

Βαρέθηκα πιά.

Το καινούργιο

Για πολλούς ανθρώπους το να αντιμετωπίσουν κάτι εντελώς καινούργιο με τα δεδομένα τους, τον τρόπο που λειτουργούν, που σκέφτονται και ζούνε........θεωρείται ΠΡΟΚΛΗΣΗ
γιατί
έτσι θα δούν αν και κατά πόσο τα καταφέρνουν, αν μπορούν να ζούν κάτω απο άλλες συνθήκες, αν ήρθε η στιγμή της μεγάλης αλλαγής


Για 'αλλους πάλι ανθρωπους το να αντιμετωπίσουν κάτι εντελώς κανούργιο με τα δεδομένα τους....θεωρείται ΑΠΕΙΛΗ
γιατί
φοβούνται μη σκοντάψουν, μη γίνουν γελοίοι, μη φάνε τα μούτρα τους, μην αλλάξουν, μήπως η αλλαγή δεν τους βγεί σε καλό..

Πώς παντρεύονται όμως αυτά τα δυό?








Τώρα που έγραψα παντρεύονται, πάτησα κάτι κουμπάκια και έσβησα κατα λάθος το άρθρο μου για την επέτειο γάμου...καθώς και τα ωραία σας σχόλια...
παραμένω οικοδομικό υλικό (τούβλο) σε θέματα html

Ενδυματολογικά

Μ : "τι θα φορέσεις αύριο που θα πάμε στο πάρτυ του Χ"?

Κ : "Ελα ντέ? Τι να βάλω? Εκεί όλο με κάτι καρφιά θα κυκλοφορούν.."

Μ : "και μαύρα πουκάμισα"

Μ : "βάλε και εσύ μαύρο πουκάμισο.. :-))

Κ : "Πρίτς! Εγώ δεν θρηνώ ακόμη τον Λαμπράκη"

Ας βάλει κάποιος ένα τίτλο..

....για αυτό που συνέβει σήμερα ξημερώματα..

κοιμάμαι ελαφρά, όχι επειδή είμαι αγχωμένη, ούτε γιατί δεν χαλαρώνω..απλά κοιμάμαι ελαφρά ..ακούγοντας ήχους της νύχτας να μπερδεύονται με ότι χρωματιστά όνειρα βλέπω

Σε κάποια φάση μαύρου σκοταδιού αισθάνομαι κίνηση δίπλα μου..αλλόκοτη αίσθηση, δεν είναι ο Κ. που αλλάζει πλευρό και τραβάει όλα τα σεντόνια-κουβέρτες πρός το μέρος του..(σαν λουκάνικο τυλίγεται και εγώ μένω ξεσκέπαστη), η κίνηση αυτή είναι γνώριμη..αυτή που αισθάνομαι διαφέρει..

γυρίζω πρός τη μεριά του, αφουγκράζομαι κίνηση επαναληπτική, εισπνοή-εκπνοή.

Κάνει κοιλιακούς.

Γυρίζω απο το άλλο πλευρό.

Οι κοιλιακοί συνεχίζονται, μόνο που τώρα ακούγεται και ψιθυριστό μέτρημα..

Κυττάω το ρολόϊ μου που φωσφορίζει στο σκοτάδι.

Είναι 03.12 το πρωϊ.

" Χριστιανέ μου " τον ρωτάω, "είναι 3 το πρωϊ. Σούστριψε?"

Και παίρνω την εξής απάντηση

" Α! Και εγώ που νόμιζα ότι ήταν 07.15!!!. Και λέω, που είναι τα γλυκά κελαϊδήματα των κοτσυφιών και των αηδονιών που με συντροφεύουν κάθε πρωϊ που ξυπνάω και κάνω τη γυμναστική μου, με κλειστά όμως μάτια γιατί έτσι κι αλλιώς σκοτάδι είναι"!!!

Τρώνε γατοτροφή τα σαλιγκάρια?

Αν όχι, ας μου εξηγήσει κάποιος σαλιγκαρολόγος τι στην ευχή κάνει το σαλιγκάρι στο πιάτο του γάτου μου?

Το χρυσό κουφέτο (δοντάκι)

Πρίν 10 περίπου ημέρες πήγαμε σε ένα γάμο. Ωραία ήταν η νυφούλα, η οικογένειά της, το νυφικό της, ΄το μπουκέτο της, τον γαμπρό δεν τον θυμάμαι, έτσι κι αλλιώς κανείς δεν θυμάται τον γαμπρό στους γάμους (μόνο οι γονείς του τον προσέχουν με πίκρα που τους τον πήρε η πονηρή...) ..όλοι την κοπέλλα κυττάνε.. είχανε και ωραίες πλούσιες σε κουφέτα μπομπονιέρες.. με μεγάλα κουφέτα μέσα, άλλα με αμύγδαλο και άλλα με σοκολάτα.

Τρελλαίνομαι για κουφέτα. Το πιό σημαντικό πράγμα για μένα είναι το κουφέτο σε ένα γάμο.. Οι νύφες πάντα όμορφες είναι, δεν έχω ακόμη δεί κακάσχημη νύφη, την ημέρα του γάμου της πέφτουν επάνω στην ασχημούλα μακιγιέρς, κομμωτές, στυλίστες τη σουλουπώνουν και γίνεται κούκλα στην τελετή.. τα μετά του γάμου δύσκολα δεν μας αφορούν εδώ, αυτό που αφορά είναι τα κουφέτα.. πώς θα είναι η μπομπονιέρα, ασημένια κουτάκια με 3 κουφέτα μέσα για δείγμα, ή πλούσιο τούλι με μπόλικα? Αυτή τη φορά ήμουνα τυχερή, είχε πολλά μεγάλα κουφέτα με αμύγδαλο μέσα.

Ωσπου να τελειώσουν οι χαιρετούρες είχα φάει τα δικά μου και άρχισα να τρώω και τα κουφέτα του Κ που με κύτταζε υποτιμητικά καθότι σιχαίνεται και τα κουφέτα και αυτούς που τρώνε κουφέτα.. πολύ φασιστικό αυτό αλλά ετσι είναι. Ξαφνικά ακούστηκε ένα ΚΡΑΚ, μέσα στο στόμα μου. Μόνο εγώ το άκουσα. Αει στο καλό με μάτιασε ο Κ και παρόλλο που δεν είναι σαββατογεννημένος όπως ο Darthiir (αναγκάζομαι να τον αναφέρω για να μην θεωρήσει ότι πάω να του φάω τον προνομιακό τίτλο και με ματιάσει, γιατί δεν με παίρνει άλλο αρκετά έχω τραβήξει αυτές τις μέρες) το βλέμμα της αποδοκιμασίας του απο τη μιά και το σκληρό περίβλημα του κουφέτου απο την άλλη έγιναν αιτία να ακουστεί αυτό το ΚΡΑΚ.

Μιλιά δεν είπα όλη τη βραδυά. Σαν βρεγμένη γάτα γύρισα σπίτι και χώθηκα στο μπάνιο, με έναν καθρέφτη μήπως δώ που έγινε η ζημιά.

ΣΚΑΤΑ.

Είδα ότι έσπασε ένα χρυσό δοντάκι...που δεν είναι στ' αλήθεια χρυσό από πορσελάνη είναι η αξία του όμως είναι σαν να ήταν απο ατόφιο χρυσάφι..

Το δοντάκι αυτό συγκρατεί μία γέφυρα.

Η γέφυρα βρίσκεται στην κάτω γνάθο.

Αρχισα να γράφω τη διαθήκη μου.

Μία διευκρίνηση για τους τυχερούς που δεν τρώνε πολλά γλυκά, άρα έχουν γερά δόντια.

1) Τα δόντια που συγκρατούν γέφυρες είναι ευαίσθητα. Αμα σπάσουν χρειάζεται να επιδιορθωθούν ΑΜΕΣΩΣ γιατί μπορεί να φύγει όλη η γέφυρα. Και άμα φύγει η γέφυρα είναι σημαντικό να ξέρεις που πήγε. Είχα ένα θείο κάποτε που ήταν πολύ φαγάς και μέσα στην βιασύνη του να χλαπακιάσει κατάπιε και την γέφυρα..το κατάλαβε βέβαια αργότερα όταν πήγε να μιλήσει και τα 'σ' γινόντουσαν "θ". Αφού ματαίως ψάξανε όλα τα σκουπίδια, μήπως καταλάθος κόλλησε σε κανένα κοψίδι και δεν τη βρήκαν βέβαια, περίμενε ο εν λόγω θείος να βγεί από την άλλη έξοδο, κάνοντας καθημερινά τα κακά του σε γκιογκιό (δοχείο νυχτός).... ώσπου βγήκε. Την πλύνανε, την απολυμάνανε, την πήγε στον οδοντιατρό που του την ξαναφόρεσε..

2) Εάν το δόντι αυτό σπάσει, φτιάχνει ο οδοντογιατρός καινούργια γέφυρα που είναι πολύ επίπονο για την τσέπη σου. Εχω ακούσει ιστορίες ανθρώπων που πουλήσαν οικόπεδο για να φτιάξουν τα δόντια τους (με γέφυρες, εμφυτεύματα κλπ).

3) Οποιαδήποτε δουλειά με τον οδοντιατρικό τροχό στην κάτω γνάθο είναι πιό επίπονη απο την πάνω με αποτέσμα να χρειάζεται ένεση με τοπική αναισθησία. Η ένεση αυτή γίνεται στο τέρμα της γνάθου, μετά τον φρονιμήτη και δεν πονάει ΣΚΟΤΩΝΕΙ.

Σήμερα το πρωϊ, φόρεσα μαύρη μπλούζα, πήρα το τραίνο, βγήκα στην Πλ. Βικτωρίας και περπάτησα όλη την Αχαρνών μέχρι τα Πατήσια που είναι ο οδοντίατρος αποχαιρετώντας μαγαζιά με ρούχα και τυροπιττάδικα, μιά τελευταία βόλτα, βρε παιδιά, πρίν το σφάξιμο.

Η Ετυμηγορία

Το δόντι έσπασε και δεν διορθώνεται

Η γέφυρα θέλει άλλαγμα

Κάπνισα και 3 τσιγάρα (παρόλλο που δεν καπνίζω..μήπως μου σταματήσει η τρεμούλα).

Πήγα και στην τουαλέττα του γιατρού 2 φορές γιατί με έπιασε η κοιλιά μου

Τελικά

έκανα και την στελεχιαία ένεση. Λιποθυμία μου ήρθε όταν άκουγα το "κρίτςς, κρίτςς" της σύριγγας που τρύπαγε τη γνάθο..

Τώρα γύριθα θτο θπιτάκι μου. Δεν θα φάω τίποτα για καμμιά ώρα. Πήγα δίπλα να δανειθτώ μία θαλιάρα απο τη γειτόνιθθα που έχει μωράκι για να μπορέθω να φάω κάτι χωρίθ ατυχήματα..

Πήρα και πολλέθ εφημερίδεθ για να τις θρώθω πάνω θτο τραπεζομάντηλο..για να μην λερώθω..

Γάλα

γιατί το γάλα Ολυμπος είναι το ωραιότερο που έχω πιεί ως τώρα?

Εχω δοκιμάσει όλα τα ελληνικά και ξένα γάλατα που κυκλοφορούν και μόνο στο Ολυμπος βγάζω το καπέλλο.

τι στην ευχή τρώνε τα πρόβατα του παραγωγού που δεν το τρώνε τα άλλα πρόβατα?

Σήμερα δοκιμάσαμε και την ομώνυμη πορτοκαλάδα που έβγαλε στο εμπόριο..
και αυτή μας άρεσε καλύτερα απο τις αντίστοιχες.. κάποιος γνωστός μου κακκούλης μου είπε ότι πολλοί χυμοί στην Ελλάδα, εισάγονται σαν παγοκολώνες πορτοκαλιού απο την Βραζιλία. Και βέβαια οι χυμοί αυτοί έχουν την ίδια γεύση. Ο Ολυμπος όμως παίρνει τα πορτοκάλια απο την Ελλάδα, απο την Πελοπόννησο, εξ'ού και η ιδιάζουσα γεύση.. Οτι και να είναι, εμάς μας γοήτευσε ο χυμός αυτός.

Σημείωση : επειδή δεν χωνεύω τη λακτόζη ο γιατρός μου έχει κόψει τα γαλακτοκομικά. Το γάλα αυτό είναι το μόνο που χωνεύω, χωρίς κανένα πρόβλημα..